Lachen en zwijmelen, mét een traan

'Op iemand verliefd worden, van iemand houden, dat is geen keuze. Dat doe je gewoon.’
In De eeuwige twijfelaar is het de beurt aan Boaz, de vierde vriend van de ‘lessen in de liefde’-serie van Jade Vening. Hij ging op solotreinreis door Europa om na te denken wat hij nou écht wil. Maar dan komt eerder dan verwacht terug. Als hij z’n huis binnen loopt, blijkt er iemand te logeren: de beste vriend van zijn broer en zijn pubercrush Levi, mét zijn kinderen.

Boaz is nogal een twijfelaar als je de titel mag geloven, maar er is één ding waaraan hij niet lijkt te twijfelen in dit boek: zijn crush op Levi. Als puberjongen worstelde Boaz met zijn gevoelens voor jongens, voornamelijk vanwege zijn strenge ouders. Hij is bang voor hun reactie, dus hij houdt de schone schijn op. De worsteling van Boaz om zijn geaardheid bekend te maken is heel gevoelig en knap beschreven. ‘wat als ik me hierna eindeloos lichter voel? […] Eindelijk gewoon écht helemaal mezelf te kunnen zijn, tenminste bij één iemand?’

Ik leefde enorm mee met Boaz, en kon wel een traantje wegpinken door de prachtige en gevoelige manier waarop Vening het beschrijft. Het vertelperspectief wordt hierin afgewisseld tussen heden en verleden. Ik heb de éne na de andere quote in m’n kobo gearceerd omdat ik de zinnen zo mooi vond. Boaz heeft een troostboek en ik kan me ergens voorstellen dat dit boek ook een troostboek voor mensen kan worden.

Maar na de pubercrush trouwde Levi met een vrouw en kreeg 2 kinderen. Waarom staat hij ineens bij Boaz in huis? Blijkbaar heeft Levi dringend woonruimte nodig. Na een ruwe start stelt Boaz toch zijn huis – en zijn hart – voor het gezin open. De liefde voor de kinderen straalt ook van de pagina’s af. Ook zorgen zij voor wat luchtigheid en grappige scènes, bijvoorbeeld in de dierentuin. Ik heb heerlijk gezwijmeld bij alle opbloeiende liefde! En de liefdesverklaring woaahh.

Natuurlijk komen de andere karakters uit de serie ook voorbij, ik hou van zo’n universum. De epiloog maakt het helemaal af en was weer helemaal weg van De eeuwige twijfelaar. Een prachtig boek vol humor, gevoelens, maar ook zwaardere onderwerpen, zoals rouw en worstelen met je geaardheid, die op een kwetsbare manier besproken worden.

Deze recensie verscheen ook op https://www.readalicious.nl/recensies/de-eeuwige-twijfelaar-jade-vening/
Dit boek heb ik ontvangen van de auteur in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.