Lezersrecensie
Midden-Oosterse magie met (iets te) veel worldbuilding
Midden-Oosterse vibes, magie, djinns, rebellen en een morally grey love interest? Ik was wel benieuwd naar The City of Brass! Nahri is een oplichtster in Caïro, en is een ster in de edelen oplichten. Maar als ze per ongeluk een djinn krijger oproept, komt ze er achter dat de magische wereld echt is – en dat Nahri er een bijzondere rol in speelt…
Ik hou van de vibes van The City of Brass: de woestijnen, de djinn, het duizend-en-een-nacht-gevoel is perfect uitgevoerd. Ik werd helemaal meegenomen naar deze bijzondere setting. Toch moest ik een beetje in het verhaal komen: er is veel worldbuilding, ook van de magische wereld, en ik kon me niet altijd goed genoeg concentreren. Ook zijn er wel héél veel begrippen (ik kom er altijd te laat achter dat er een begrippenlijst achterin zit), wat ook niet hielp met mijn leestempo. Dat lag in dit geval zeker aan mij en niet aan het boek, maar je moet dus wel even je koppie erbij houden. Het duurde daardoor even, want de laatste 200 pagina’s las ik wel ademloos weg.
Het perspectief wisselt tussen Nahri en Ali, een zoon van de sjeik. De karakters worden goed uitgewerkt, en ik vond vooral het verhaal van Nahri – daar zat wat meer spanning in. Op het begin kennen de karakters elkaar nog niet, maar als ze elkaar leren kennen dan voel je de chemie. Maar wat start als een vriendschap, is kwetsbaar tussen alle politieke intrige. Bovendien is er al iemand die Nahri’s hart heeft gestolen, of toch niet? Ik ben niet zo dol op de love triangle, maar werd wel goed meegesleept met het verhaal van Nahri zodra ze in de magische stad aankomt en Ali ontmoet. Het politieke spel maakt het verhaal zo intrigerend en aan het einde was ik weer hooked. Hoe gaat het nu verder?
The Kingdom of Copper zet ik meteen op m’n TBR, want ik ben toch heel nieuwsgierig naar hoe het verder gaat met Nahri en Ali.
Deze recensie verschijnt ook op https://www.readalicious.nl/recensies/the-city-of-brass-s-a-chakraborty/
Ik hou van de vibes van The City of Brass: de woestijnen, de djinn, het duizend-en-een-nacht-gevoel is perfect uitgevoerd. Ik werd helemaal meegenomen naar deze bijzondere setting. Toch moest ik een beetje in het verhaal komen: er is veel worldbuilding, ook van de magische wereld, en ik kon me niet altijd goed genoeg concentreren. Ook zijn er wel héél veel begrippen (ik kom er altijd te laat achter dat er een begrippenlijst achterin zit), wat ook niet hielp met mijn leestempo. Dat lag in dit geval zeker aan mij en niet aan het boek, maar je moet dus wel even je koppie erbij houden. Het duurde daardoor even, want de laatste 200 pagina’s las ik wel ademloos weg.
Het perspectief wisselt tussen Nahri en Ali, een zoon van de sjeik. De karakters worden goed uitgewerkt, en ik vond vooral het verhaal van Nahri – daar zat wat meer spanning in. Op het begin kennen de karakters elkaar nog niet, maar als ze elkaar leren kennen dan voel je de chemie. Maar wat start als een vriendschap, is kwetsbaar tussen alle politieke intrige. Bovendien is er al iemand die Nahri’s hart heeft gestolen, of toch niet? Ik ben niet zo dol op de love triangle, maar werd wel goed meegesleept met het verhaal van Nahri zodra ze in de magische stad aankomt en Ali ontmoet. Het politieke spel maakt het verhaal zo intrigerend en aan het einde was ik weer hooked. Hoe gaat het nu verder?
The Kingdom of Copper zet ik meteen op m’n TBR, want ik ben toch heel nieuwsgierig naar hoe het verder gaat met Nahri en Ali.
Deze recensie verschijnt ook op https://www.readalicious.nl/recensies/the-city-of-brass-s-a-chakraborty/
1
Reageer op deze recensie