Lezersrecensie
Tragisch maar mooi verhaal over honger
Bij vampiers denk je meteen aan bloed drinken. Niet aan Italiaanse restaurants vol tiramisu, pastasauzen en pizza. Tonio is in 1946 gebeten en veranderd in een vampier, en werkt in het heden in een restaurant in Pisa. Maar hij kan al het eten niet eten...
Ik kreeg meteen zin om Italiaans te eten van Eudipsia. De beschrijvingen van de ingrediënten, de markt, de keuken: doe mij maar een lekkere pasta! Maar Tonio's gevoelens over dit eten voel je door merg en been. Hij kan het niet eten, en mist het zó! 'Het geluk dat door je aderen suist, wanneer je roomboter in de pan doet.' En bij eten en drinken hoort ook het sociale aspect: het borreltje met collega's, een geliefde die voor je kookt... Het eten is maar een van de dingen die hij zo mist.
De eenzaamheid van Tonio doet bijna fysiek pijn. Vooral als er een vrouw het restaurant binnenloopt die hem meteen betoverd. In dit korte boek (156 pagina's) krijgt Tonio een gelaagd karakter, heel knap! Van zijn jeugd tot grote liefde tot deze verliefdheid: het vampierenbestaan klinkt ineens een stuk minder aanlokkelijk dan de liefde van Bella en Edward ons heeft doen geloven als tieners!
Het eeuwige leven brengt vooral eenzaamheid en verdriet met zich mee. Tonio luistert veel muziek, waarbij de songteksten heel passend zijn voor het verhaal. Ik leefde mee met Tonio. Het tempo in het verhaal is hoog, het plot is sterk in elkaar gezet met allerlei facetten en verschillende kleine twists die het extra leuk maken. Wat bij mij vooral blijft hangen is het enorme gevoel van eenzaamheid in Eudipsia.
Eudipsia is een grappig, vlot verhaal over een eenzame vampier. Ik krijg zin om Tonio een knuffel te geven, en om Italiaans te eten! Ik hoop zo dat Tonio nog liefde vindt, maar nog meer dat hij weer van die heerlijke Italiaanse keuken kan proeven!
Deze recensie verschijnt ook op https://www.readalicious.nl/recensies/eudipsia-l-j-petersen/
Dit boek heb ik ontvangen van de auteur in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.
Ik kreeg meteen zin om Italiaans te eten van Eudipsia. De beschrijvingen van de ingrediënten, de markt, de keuken: doe mij maar een lekkere pasta! Maar Tonio's gevoelens over dit eten voel je door merg en been. Hij kan het niet eten, en mist het zó! 'Het geluk dat door je aderen suist, wanneer je roomboter in de pan doet.' En bij eten en drinken hoort ook het sociale aspect: het borreltje met collega's, een geliefde die voor je kookt... Het eten is maar een van de dingen die hij zo mist.
De eenzaamheid van Tonio doet bijna fysiek pijn. Vooral als er een vrouw het restaurant binnenloopt die hem meteen betoverd. In dit korte boek (156 pagina's) krijgt Tonio een gelaagd karakter, heel knap! Van zijn jeugd tot grote liefde tot deze verliefdheid: het vampierenbestaan klinkt ineens een stuk minder aanlokkelijk dan de liefde van Bella en Edward ons heeft doen geloven als tieners!
Het eeuwige leven brengt vooral eenzaamheid en verdriet met zich mee. Tonio luistert veel muziek, waarbij de songteksten heel passend zijn voor het verhaal. Ik leefde mee met Tonio. Het tempo in het verhaal is hoog, het plot is sterk in elkaar gezet met allerlei facetten en verschillende kleine twists die het extra leuk maken. Wat bij mij vooral blijft hangen is het enorme gevoel van eenzaamheid in Eudipsia.
Eudipsia is een grappig, vlot verhaal over een eenzame vampier. Ik krijg zin om Tonio een knuffel te geven, en om Italiaans te eten! Ik hoop zo dat Tonio nog liefde vindt, maar nog meer dat hij weer van die heerlijke Italiaanse keuken kan proeven!
Deze recensie verschijnt ook op https://www.readalicious.nl/recensies/eudipsia-l-j-petersen/
Dit boek heb ik ontvangen van de auteur in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.
1
Reageer op deze recensie