Beeldende historische roman

In Schaduwdochter verhuis je samen met Carmen naar een oud kasteel in Vorden, waar het verleden zich al snel opdringt in de vorm van een familiegeheim. Terwijl zij probeert te achterhalen wat er ooit is gebeurd, beland je als lezer in het verhaal van Guusje een jonge vrouw die in 1917 alles op alles zet om voor haar zieke zusje te zorgen. Het leven in Amsterdam is keihard, en als ze via de rijke Hugo op een landgoed terechtkomt, voelt dat als haar enige kans. Maar wat eerst hoopvol lijkt, blijkt al snel een stuk donkerder.

De afwisseling tussen heden en verleden werkt goed en zorgt voor vaart. Alles voelt levendig en beeldend: je hóórt de paardenkoets, je vóélt de kou in een slecht verwarmde kamer, je ruikt bijna het stof van het kasteel. De sfeer zit gewoon precies goed.

Wat fijn is: het verhaal leest vlot, zonder dat het oppervlakkig wordt. De spanningsboog blijft strak, de personages hebben genoeg diepgang en de thema’s ongelijkheid, macht, keuzes zijn subtiel maar sterk verwerkt.