Kleurrijke feelgood vol afvinklijstjes en fijne personages

Hoe richt je je eigen leven in, wanneer je streeft naar perfectie, het liefst leeft volgens zelfgemaakte afvinklijstjes, maar dan alsnog steeds weer tegen hetzelfde "probleem" stuit… Het ontmoeten van de liefde van je leven. Het zijn vragen waar Violet tegenaan loopt. Niet dat ze zo nodig een man in haar leven nodig heeft, ze redt het prima zo, maar om haar moeder tevreden te stellen, maakt ze toch ook voor De Ware een afvinklijstje. Het is een win-winsituatie: haar moeder blij, en zij blij. Niemand kan aan dat perfecte lijstje tippen namelijk. Echt niemand. Tot ze Victor tijdens het werk tegen het lijf loopt. Zou het dan tóch mogelijk zijn?

Violet, wat een leuke, jonge vrouw is dat! Ze staat vierkant achter haar werkwijze, en samen met haar team probeert ze de wereld een stukje rustiger, opgeruimder en vooral kleurrijker te maken. De meeste mensen lijken die denkwijze te begrijpen, behalve haar moeder. Toch wil ze laten zien dat ze haar leven heus wel op orde heeft… of in ieder geval grotendeels. Tot haar afvinklijstje voor de Perfecte Man dus volledig afgevinkt wordt door Victor, wat weer een ander probleem veroorzaakt: de Perfecte Man die ze ziet in Victor, is eigenlijk zó perfect, dat hij net iets té perfect is om hem al zo snel aan haar moeder voor te kunnen stellen. Wanneer ze haar medewerker Carlo vraagt om zich voor te doen als haar date op de verjaardag van haar moeder, loopt dit anders dan verwacht, en dit gooit haar hele zelfbedachte plan - eerst Carlo introduceren, vervolgens Victor beter leren kennen, om hem dan alsnog later voor te kunnen stellen als haar Perfecte Man - volledig door de war. En dat is iets waar zijzelf totaal geen grip op heeft… sterker nog: het maakt haar hart aan ’t wankelen. Zou ze hier misschien ook nog een lijstje voor kunnen bedenken om dat te kunnen fixen?

Nu heb ik het al over Violet gehad, maar ook de rest heeft mij weten te veroveren. Nou ja, bijna iedereen dan ;) Ik voelde mij een vriendin van het team, terwijl iedereen hard aan het werk was en tussendoor hun levensperikelen aan het overleggen was tijdens het stylen en opruimen door. En Violet haar familie kwam zo herkenbaar over, dat het was alsof ik bij bekenden over de drempel stapte. Wat ik vooral mooi vond, was de groei die Violet doormaakt door het hele verhaal. Ze stond al best stevig in haar schoenen met haar schitterende bedrijf, maar op het gebied van de liefde was ze nog niet helemaal zeker met wat ze nou precies wilde. Behalve alles wat op het lijstje stond dan, natuurlijk. Hoe verder ze echter ging met het daten met Victor, en hoe vaker ze Carlo sprak, hoe meer ze echter begon in te zien dat het leven misschien niet zo zwart-wit is zoals ze altijd had gedacht. Er zit wel degelijk kleur in. Je moet je soms alleen net iets opener opstellen om dat te kunnen en durven zien… want wie zegt dat "perfect" pure perfectie is?

Wat een heerlijk verhaal heeft Lindi Melse weer geschreven! Checklist voor de perfecte man zit boordevol kleur en opruimtechnieken, aangevuld met humor en zeer fijne personages die stuk voor stuk je hart zullen proberen te veroveren. Het leest lekker weg, en stelde mij absoluut niet teleur. Ik ben in ieder geval weer heel benieuwd wat er nog meer uit haar pen geschud wordt in de toekomst :)