Mooie graphic novel vol emoties en een wonderlijke ontmoeting

Toen ik voor het eerst kennismaakte met Stem van Sakura, werd ik al betoverd door het verhaal. Ik vond het bijzonder hoe je met tekst zoveel kan zeggen, zelfs al begrijp je elkaar niet. Ik dwaalde samen met Thom door het onbekende Tokyo, en was blij verrast dat hij zo’n aardig meisje leerde kennen, Seijun, midden op een zeer druk kruispunt. Met gebaren en dingen aanwijzen, ze spreken immers elkaars taal niet, neemt Seijun Thom mee door het dagelijks leven waar zij aan gewend is, en toont hem de mooie plekken die je anders niet snel zou gaan bezoeken. Tot ze elkaar plotseling wél kunnen verstaan! Ze spreken beiden hun eigen taal, maar ze begrijpen elkaar volkomen, en gaan door met de tocht door Tokyo. Daar leren ze elkaar steeds beter kennen, ook hun persoonlijke levens en vraagstukken worden besproken, en de twee groeien razendsnel naar elkaar toe. Maar zo plotseling als ze elkaar konden verstaan, zo plotseling is de magie ook verdwenen en verstaan ze elkaar niet meer. Hun wegen scheiden, en dan staan ze voor een onzekere splitsing: zullen ze elkaar ooit nog eens zien?

In de graphic novel wordt hetzelfde verhaal opgetekend, maar dit keer met alle emoties en gebeurtenissen in de geweldige en rake illustraties van illustrator Fransien Boswijk. Het verhaal komt nu op een andere, misschien wel intensere manier binnen. Het is namelijk niet alleen de toevallige ontmoeting tussen Thom en Seijun; het gaat ook over het volwassen worden, volwassen keuzes maken en woorden durven uitspreken die je liever nooit zou willen uitspreken, uit angst voor de consequenties. Thom loopt al heel lang met iets rond, maar heeft nooit de kracht gevonden de juiste woorden te vormen. Want woorden zijn wél woorden, kunnen harder overkomen en meer dingen kapot maken dan je eigenlijk bedoeld. Maar ook het zwijgen wordt duidelijk uitgetekend. De momenten waarin er niets gezegd wordt, zijn zo geïllustreerd, dat je de momenten van binnen voelt. De graphic novel lijkt in deze combinatie van tekst en illustraties haast een film op papier, zo ontzettend mooi en knap in elkaar gezet! Ik had geregeld kippenvel, en het zette mij van tijd tot tijd aan het denken over de hele zwijg-of-breek-situatie.

En hoewel het een dun boekje is: laat je daar niet door van de wijs brengen! Emoties zijn er dus alom, ook in deze korte vorm. Het is een verhaal met een lach en een traan (ik hield het in ieder geval niet droog). Het is een afgerond verhaal, van begin tot (open) eind, en ik vind het zelf juist fijn dat het zo’n kleine, lieve, wonderbaarlijke vorm heeft, want ik pak het zo weer op om het opnieuw te lezen, en opnieuw, en opnieuw. Elke keer ontdek ik weer nieuwe details in de tekeningen, en ervaar ik het verhaal alsof ik het weer voor het eerst aan het lezen ben. En ja, ik weet dat ik niet alles heb kunnen vertellen, maar ik vind echt dat dit een boek is dat zelf gelezen moet worden, om te begrijpen hoe het zit, zonder alles te verklappen. Want: WAUW. Wauw, wauw, wauw. Echt waar. Ik houd van dit boek.

Ik duim wel heel stiekem nog voor een vervolg, want ik vind Thom en Seijun te schattig samen. En ik gun het ze om nog meer te groeien en elkaar nog meer wereldse dingen te laten zien! Ik heb genoten van deze reis naar Tokyo, en bij het zien en ruiken van Sakura-bloemetjes (ja, en ook bij het ruiken en zien van die wit-roze geurenlijn van dat ene bekende merk ;) ) denk ik nu elke keer weer terug aan het leuke koppel :)