Mooi einde van deze wonderlijke duologie

Cirkel van Oneindigheid blijft na het lezen in je hoofd ronddwalen, in een oneindige spiraal. Je zult nog dagen gevolgd worden door de mysterieuze bookish crushes Garreth en Hadrian, en Teagan? Zij heeft je laten inzien hoe het leven geheel op z’n kop gezet kan worden, hoe je jezelf daardoor kwijt kunt raken, maar ook waar de kracht vandaan komt om het weer ‘goed’ te kunnen laten draaien: jijzelf. Een wijze levensles in een verhaal vol gevaar, actie maar ook romantiek.

Wat Cirkel van Oneindigheid nog meer te bieden heeft? Het boek gaat verder waar Ster van Acht geëindigd is, onbeantwoorde vragen worden langzaam maar zeker beantwoord. Teagan is gevallen voor de charmes en de liefde van haar beschermengel Garreth, en kan haar geluk dan ook niet op als blijkt dat hij bij haar terug is - sterker nog: hij wilt blijven! Maar voor hoelang zal dat kunnen duren, met de regels die gebonden zijn aan zijn ‘functie’? Als ze vervolgens ook Hadrian opnieuw toelaat in haar leven, weet ze niets meer zeker. Haar leven is al zo enorm in de war geschopt, wat niet alleen invloed heeft op haar buitenwereld, maar ook op zichzelf. Komt het namelijk misschien door haar dat, hoe langer hij bij haar blijft, Garreth zo ontzettend verandert, door de komst van Hadrian, of is de mensheid echt zo verschrikkelijk dat door hen zelfs de beste beschermengelen duister dreigen te worden? Erger… is zij zelf zó aan het veranderen dat zij invloed op hem uitoefent, zonder dat ze het doorheeft? Wat ze wel weet, is dat ze geen afscheid wilt nemen, niet opnieuw. Van allebei de jongens niet…

Dit verhaal ontvouwt zich in dit zinderende slotstuk van deze duologie als een ware strijd tussen licht en duister. Wat is goed, wat niet; ben jijzelf echt zo ‘licht’ van jezelf zoals je altijd hebt beweerd, of schuilt er in iedere persoon een donkere kant die zo nu en dan de kop opsteekt en met je aan de haal dreigt te gaan als je even niet oplet? Persoonlijk ben ik dol op dit soort verhalen, waarin je niet alleen over het verloop van het verhaal na gaat denken, of over de groei die de personages doormaken om zich een weg te banen door de onzekerheden van de wereld en het leven, maar ook waardoor je bij jezelf ten rade gaat hoe jij bepaalde dingen zelf aanpakt. Als jij in de schoenen zou staan van de fictieve vrienden in het boek, zou jij dezelfde keuzes hebben gemaakt, of juist resoluut een andere weg hebben gekozen?

Dit zijn absoluut zaken waar auteur Jennifer Murgia in mijn ogen goed over heeft nagedacht. Ze weet precies de verhaallijnen zo in elkaar over te laten lopen, dat je van het begin tot eind geboeid bent - en blijft! - en nieuwsgierig gemaakt wordt naar meer. Haar manier van schrijven neemt je mee naar diverse levens in deze bijzondere wereld waar wij in leven, en laat je zien dat als je je maar open durft te stellen voor de wonderen die zich hier schuilhouden, dat er dan zoveel meer is dan je denkt!

Zowel Ster van Acht als Cirkel van Oneindigheid zullen een speciaal plekje in mijn hart blijven houden, inderdaad in het plekje naast Twilight, Fallen en andere soortgelijke boeken. Het verhaal is niet hetzelfde als die twee series, maar de schrijfstijl, de setting en het gevoel is voor mij wel vergelijkbaar; het heeft mij betoverd en in zijn greep gehouden, om vervolgens niet meer los te laten. Ik ben in ieder geval meer dan om! :D