Zoon die de rol moet spelen van de ouder

Raaf is een jongen die alleen met zijn moeder woont. Hun relatie is anders dan een normale relatie tussen een moeder en een zoon. In een normale relatie zorgt de moeder voor haar kind. Zij zorgt voor het eten, voor de veiligheid, ze is er gewoon voor hem als hij haar nodig heeft, verdrietig is, een slechtere dag heeft.
In de relatie tussen Raaf en zijn moeder is hij degene die rol van de ouder moet spelen. In plaats van met vrienden af te spreken na school, gaat hij meteen naar huis omdat hij zich zorgen maakt op haar. ‘Een witte veer vinden, betekent altijd goed nieuws.(…) Onderweg van school naar huis vraag ik om drie witte veren, als teken dat mijn moeder in een goede bui is.’ Hij droomt om een normaal, ‘saai’ gezin te hebben. Lukt hem eigenlijk ooit om van zijn moeder zich los te maken?
Debuutroman van Roos Vlogman vind ik goed geslaagd. Creatieve en beeldende schrijfstijl, levensluchtige en onvergetelijke personages, intrigerende thema maken van ‘Raaf een van mijn lievelingsboeken.
Na zo’n goed debuut kijk ik uit naar volgende boek van Roos Vlogman.