Concert van het leven

Emma van Bentum werkt voor de televisie. Intussen droomt ze van een schrijfcarrière. Tijdens het zoeken naar materiaal uit de jaren tachtig stuit ze op fragmenten van Felix Sommers, een beroemde showmaster uit die tijd. Na de raadselachtige verdrinkingsdood van zijn vriend en producer Ernst, heeft Felix zijn carrière opgegeven en is verdwenen naar het buitenland. Gebiologeerd door wat ze uit oude roddelbladen en krantenartikelen over het tweetal te weten is gekomen, bijt ze zich vast in het idee om de mannen te gebruiken als hoofdpersonen voor haar boek. Met slechts een vage foto waarop een huis en een boom staan reist ze af naar de Var in de Provence.
Als ze na een paar dagen het huis heeft gevonden, ontmoet ze de oude Felix die, aanvankelijk wars van haar verzoek hem te mogen spreken, haar binnen laat in zijn leven.
Tegen de achtergrond van glamour en glitter in de entertainmentwereld wordt in vliegende vaart het levensverhaal van Felix uit de doeken gedaan. Hoe hij opgroeit met een vader die er twee vrouwen op na houdt. Wanneer hij uit huis vertrekt om te gaan studeren ontmoet hij Ernst. Ze worden onafscheidelijke vrienden en dromen ervan om eens beroemd te worden. Emma heeft haar verhaal rond.
In het begin vraag je je af waar Ruis met Emma naartoe wil. Om aanschouwelijk te maken dat het gaat om het werkelijke verhaal van Felix bedient Ruis zich van een raamvertelling. Emma, Felix en de moeder van Felix worden in de ik-vorm beschreven. In het begin verwarrend, maar vanuit de verhaallijn nodig om dicht betrokken te raken bij de emotionele belevingen van deze personen.
Pas na de ontmoeting met Felix wordt duidelijk dat de gegevens die Emma hem wil ontfutselen voor haar roman ook het eigenlijke verhaal is dat Ruis wil vertellen. Vanaf dat moment word je in het boek gezogen.
De uitwerking van de relatie tussen Felix en Ernst is fenomenaal beschreven. Pas op de laatste bladzijden van het boek wordt het mysterie ontrafeld. Alle elementen die naar het einde wijzen zijn vanaf het begin aanwezig. De spanning is subtiel opgebouwd, de verrassende ontknoping zit in de staart. Een Aha- Erlebnis met een lang nawerkend effect. Suus Ruis is erin geslaagd, om in een constructie die in aanvang ingewikkeld is, het leven als een concert te presenteren.