Kun jij delen?

De Anansiverhalen stammen oorspronkelijk uit Ghana. Anansi betekent spin. De verhalen over deze spin gingen mee met de slaventransporten die de mensen uit Afrika naar Suriname en de Cariben brachten. Daar waren uitingen van de eigen West-Afrikaanse cultuur verboden, maar de Anansiverhalen konden wel verteld worden. De verhalen komen voort uit de orale traditie. Het is mooi dat Iven Cudogham & Moldybyrd Studio ze nu ook letterlijk in tekst en beeld hebben gebracht. Anansi de spin en de verjaardagstaart is het vijfde deel in de serie en smaakt naar meer.

Anansi is jarig en zijn vrouw Makuba en de kinderen proberen hem wakker te zingen. Hij lijkt door te slapen (net zoals misschien kinderen als ze net doen of ze nog slapen wanneer ze op hun verjaardag wakker worden). Als de spinnenkinderen zeggen dat zij dan maar de verjaardagstaart bij de koning op zullen halen is Anansi ineens klaarwakker. Hij vindt zichzelf belangrijk en gaat er vanuit dat er voor hem een grote taart zal klaarstaan. Bij de koning aangekomen ziet hij dat zijn goede vriend Schildpad er al is. Schildpad is ook jarig en is de avond van tevoren vertrokken. Zo’n heerlijk detail is dit. Er wordt een draairad binnengereden er moet gestreden worden om een kleine taart. Schildpad wil de taart delen, maar Anansi wil dat niet. Hij wil hem voor zichzelf. Het draairaad zal de beslissing brengen. Anansi verliest. Zijn hebberigheid is de rode draad in de rest van het verhaal. Anasi wil immers die taart. Uiteindelijk komt hij tot inzicht dat hij te egoïstisch is geweest. Maar dan is het al te laat en is er geen stukje taart voor vrouw en kinderen. Totdat…..

Het zijn de tegenstellingen, het uitvergroten, die een belangrijk element in de Anansi-verhalen zijn. De ‘slimme’ spin is op eigen voordeeltjes uit, is gulzig, hebberig. Altijd is er in de verhalen een kentering te zien. In dit geval is dat het besef dat delen je een goed gevoel geeft. Dan denk je pas echt aan de ander.

De illustraties passen perfect bij het boek. Op de binnenflap zie je allemaal taartpuntjes afgebeeld en de contouren van Afrika dat helemaal bedekt is door het web dat Anansi eromheen heeft geweven. Sterker kun je niet aangeven waar de verhalen vandaan komen. De warmte, de veelkleurigheid geven ook iets aan van de sfeer van Afrika. Kijk maar eens naar de wandeling van Anansi naar het paleis met als leuk detail een flamingo die een koeltewaaier draagt. Ook de verpletterende ontreddering van Anansi als hij Schildpad ziet weglopen is vol emotie en gevoel getekend. De illustraties zijn lekker groot en zetten meteen de fantasie van de kinderen aan het werk.

De Anansi-verhalen, ‘naverteld’ door Cudogham nodigen uit tot nagesprekjes: hoe ziet jouw verjaardag eruit, wie mag er op je feestje komen, hoe ga je om met winst, verlies en delen. Daarmee doet hij recht aan de oorsprong van de verhalen. In ‘de West’ kregen de verhalen voor de slaven namelijk een andere functie, die van troost en verzet. Er zijn vast nog meer Anansi-verhalen die Cudogham kan vertellen. Ik kijk ernaar uit.

Leesfragment: https://gottmerkinderboeken.nl/wp-content/uploads/2023/06/9789025777852_sample.pdf