Een boek dat je laat twijfelen tot de laatste bladzijde

Dode meisjes praten niet is een originele en psychologische YA-thriller in een uniek format: een omkeerboek. Je leest het verhaal twee keer, elk vanuit een ander perspectief—dat van Syl en dat van Viola. Als lezer bepaal je zelf met welke versie je begint. Centraal staat de dood van Syl: was het een ongeluk, zelfmoord of moord? Maar wie spreekt de waarheid? En kun je als lezer eigenlijkwel iemand écht geloven?

Eerlijk is eerlijk: ik heb lang getwijfeld met welk perspectief ik zou starten. Het verhaal van Syl (vooraan), of het verhaal van Viola (achteraan)? De verleiding was groot om eens achterin te beginnen, maar uiteindelijk besloot ik de volgorde van de auteur te volgen en begon ik vooraan bij Syl.

De eerste 15% van het boek vond ik wat chaotisch en lastig om in te komen. Toch was het concept meteen sterk: hoe kan een dood meisje haar eigen verhaal vertellen? Dat gebeurt via Annie, een paranormaal begaafde vrouw die naar Syl’s verhaal luistert. Door hun gesprekken krijgen we stukje bij beetje inzicht in wat Syl heeft meegemaakt.

Langzaam worden we meegenomen in de toxische vriendschap tussen Syl en Viola, en de gebeurtenissen die tot Syl’s dood hebben geleid. Er gebeurt veel, en we krijgen een goed beeld van Syl’s moeilijke thuissituatie. Met zulke ouders is het begrijpelijk dat ze liefde en erkenning op een andere plek probeert te vinden.

Toen ik halverwege moest overschakelen naar Viola’s perspectief, vond ik dat best jammer, want ik zat net helemaal in Syls verhaal. Bovendien had ik door haar kant al een negatief beeld van Viola. Tijdens Viola’s hoofdstukken werd dat helaas niet veel beter; ik vond haar afstandelijk en onaangenaam, wat het lastig maakte om met haar mee te leven.

Door het dubbele perspectief bevat het boek bovendien veel herhaling, wat het soms wat langdradig maakte. Ik had gehoopt dat het tweede verhaal écht anders zou zijn. Ook had de schrijfstijl wat mij betreft iets meer ‘show’ dan ‘tell’ mogen bevatten.

Toch vond ik het een unieke leeservaring. Het concept is ontzettend origineel en je blijft continu twijfelen: wie vertelt de waarheid? Naarmate de puzzelstukjes in elkaar vallen, wordt het steeds lastiger om te stoppen met lezen. Het slot brengt in een prettig tempo antwoorden op de belangrijkste vragen—al weet ik nog steeds niet zeker of ik die helemaal geloof haha.

Het boek wist mijn aandacht vast te houden en zette me vaak aan het denken. Na afloop voelde ik me in de war, maar op een goede manier. Een intrigerend verhaal over toxic vriendschappen, manipulatie en perspectief dus!

De officiële release is op 5 mei, dus nog héél even geduld. Dankjewel Hamley Books Uitgeverij voor het recensie-exemplaar! Ik vond het super interessant om eens een omkeerboek te lezen.