Zwakke thriller met sentimenteel sausje als cover-up

Karen Rose (USA, 1964) is een geliefd auteur van het genre waarin zij uitblinkt: 'romantic suspense', thrillers met een romantische setting. Een delicaat evenwicht tussen spanning en feelgood zorgt over het algemeen voor fijne boeken. De afgelopen jaren zijn we verwend met prima thrillers van haar hand. Maar zoals ook bij andere veelschrijvers gebeurt, zit er soms een boek tussen waarvan je je afvraagt waarom die is geschreven.

Zo ook bij het twintigste boek van Rose, De duistere kant, vertaald door Hans Verbeek. Om met de deur in huis te vallen: het is teleurstellend. Er is geen goede plotontwikkeling en het verhaal zelf heeft te weinig om het lijf. Het speelt zich af in slechts vier dagen; een korte tijdspanne waarin er zo ontzettend veel gebeurt dat het gewoonweg ‘over the top’ is en – mede daardoor – ongeloofwaardig.

De hoofdpersonages, kinderpsychologe Meredith en politieman Adam, draaien al bijna een jaar om elkaar heen, waarbij Adam om (voor haar) onduidelijke redenen de boot afhoudt. Zo zeer zelfs dat Meredith de moed verliest en vreest dat er voor hen nooit een happy end zal zijn. Op dat moment in hun non-relatie wordt Meredith bijna vermoord tijdens een aanslag, die op haar gericht lijkt te zijn. Wanneer Adam en zijn team op jacht gaan naar de dader, ontwikkelt zich een kat-en-muisspel dat tot het eind van het boek duurt.

De boeken van Rose zijn in series geschreven, genoemd naar de steden waarin ze zich afspelen. De duistere kant is deel vier in de ‘Cincinnati’-reeks. Zoals gebruikelijk komen meerdere personen terug die in eerdere boeken een hoofd- of een bijrol hebben gespeeld. Maar het lijkt wel of Rose in dit boek iederéén een plaats heeft willen geven. Het zijn er zoveel, dat je de tel en de onderlinge samenhang kwijt raakt. Het was in dit geval handig geweest om voorin een namenlijst op te nemen. Nu is het, zeker voor de lezer die voor het eerst een boek van Rose oppakt, bijna onbegonnen werk om alle relaties uit elkaar te houden. De vriendin van de één is de zus van de man die is getrouwd met de schoonzus van nummer vier. Zoiets. En dat maakt het tot een rommelig en onoverzichtelijk geheel.

Daarbij is het overstelpende aantal aanslagen en moorden waarmee Adam en zijn mensen te maken krijgen, vooral in die paar dagen waarin het boek zich afspeelt, gewoon te veel. Het lijkt erop alsof de auteur al vroeg de controle over het verhaal is verloren en er geen vat meer op krijgt. Noch de protagonisten, noch de lezers krijgen een moment rust om de zaak eens van verschillende kanten te bekijken.

Daarbij blijven de personages te vlak en te eendimensionaal om de plot te kunnen dragen. En dat is jammer, want de gehanteerde thema's zoals verslaving verdienen een betere uitwerking. De warme band van liefde en onderlinge vriendschap die de boeken van Rose typeert en haar de terechte bijnaam 'Queen of Romantic Suspense' heeft gegeven, is in dit boek opgeklopt tot een sentimentele saus die als een cover-up voor het magere verhaal over alles heen is gegoten.

Voor de verstokte Rose-fan is De duistere kant waarschijnlijk ondanks alles toch de moeite waard, zeker wanneer je de serie niet wilt onderbreken. Het volgende deel in de ‘Cincinnati’-reeks (Into the Dark) is in 2019 gepubliceerd, maar er is nog geen Nederlandse vertaling beschikbaar. Wanneer je voor het eerst kennis maakt met deze auteur is het echter aan te bevelen met een ander boek te starten, bijvoorbeeld het eerste deel in deze serie: Op de hielen. Anders loop je kans voortijdig af te haken en dat zou jammer zijn, want Rose heeft prachtige boeken op haar conto staan.