Een echte, onvervalste Ellory

R.J. Ellory (Engeland, 1965) is een auteur die zijn sporen ruimschoots heeft verdiend, al ging dat niet van een leien dakje. Hij heeft geen gemakkelijke start in het leven gehad: zijn vader heeft hij nooit gekend en zijn moeder stierf toen hij nog maar zeven jaar oud was. Zijn grootmoeder werd zijn voogd en zij stuurde hem naar kostschool. Na haar dood ging het de verkeerde kant op met Ellory: op zijn zeventiende werd hij opgepakt en veroordeeld voor stroperij. Na zijn vrijlating heeft hij zijn leven omgegooid en is hij de creatieve kant op gegaan. Naast zijn passie voor muziek is hij op een gegeven moment begonnen met verhalen te schrijven. Helaas werden al zijn boeken afgewezen, voornamelijk omdat zowel Engelse als Amerikaanse uitgevers geen boeken wilden uitgeven die zich afspelen in Amerika, maar zijn geschreven door een Engelse auteur.

Na acht jaar uit pure frustratie geen letter op papier gezet te hebben, is hij in 2001 weer begonnen te schrijven; het bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan. Eén van die eerste boeken was Candlemoth, in het Nederlands verschenen onder de titel Stervensuur. Hij vond nu wel een uitgever, het boek werd zeer succesvol en de rest is geschiedenis: R.J. Ellory is nu één van de meest geliefde auteurs en zijn boeken dragen met recht de titel ‘literaire thriller’. Zijn inspiratie haalt hij onder andere uit dit citaat van Benjamin Disraeli:

'Success is entirely dependent upon constancy of purpose.'

Drie dagen in Chicago is een beetje een vreemde eend in de bijt van zijn oeuvre: het is kort en de drie delen 'De zus', 'De cop' en 'De killer' zijn eerder als losse e-books verschenen. Nu zijn ze heruitgegeven als één korte thriller, die nog steeds alleen als e-book verkrijgbaar is. De zus is de zus van een jong meisje dat in 1956 is vermoord. De cop is de politieman die probeerde de moord op te lossen tot de moordenaar hem uiteindelijk in de schoot werd geworpen: de killer gaf zichzelf aan.

Zo simpel kan het zijn, maar Ellory ziet kans van dit simpele gegeven in een korte thriller een wereld aan emoties neer te zetten. Ellory is een meester in het beschrijven van mensen en hun beweegredenen. Met enkele rake woorden tovert hij je alle drie de hoofdpersonages voor ogen. Toch, als je dit boek vergelijkt met zijn ‘gewone’ thrillers, zie je wel degelijk een verschil. Boeken als Een stil geloof in engelen, Een volmaakte vendetta en Een inktzwart hart zijn van een heel ander kaliber. Drie dagen in Chicago is gebaseerd op retrospectief, terwijl de andere boeken thrillers zijn waarin de misdaad nog opgelost moet worden en waarin volop actie voorkomt. Dat geeft een heel andere sfeer aan dit verhaal.

Het boek valt te typeren als een novelle, zowel in de ouderwetse als in de moderne zin van het woord. Een novelle ouderwetse stijl is een verzameling anekdotische kortverhalen die in een raamvertelling met elkaar in verbinding staan. In de moderne zin van het woord omvat een novelle een bijzondere gebeurtenis en toont ze de hoofdpersonen op een beslissend moment in hun leven. Beide definities zijn hier van toepassing en worden heel mooi toegepast door Ellory. Met name de verbinding via de raamvertelling is perfect weergegeven.

Wanneer je dit beseft, valt je des te meer op hoe goed het boek in elkaar zit en hoe gelaagd het is. En dat maakt Drie dagen in Chicago tot een echte, onvervalste Ellory.