Actie en een humoristische noot

De draad van de spin begint op intrigerende wijze met de gedachten van een kleine jongen, die niet begrijpt waarom hij met zijn moeder, zusje en broertje bij een vreemde man in de auto zit. De man is niet aardig. Zijn moeder vindt hem wél aardig, maar Isaak wil alleen maar terug naar huis. Hij wil niet opgesloten worden in de kofferbak. Wat is hier aan de hand? Een tipje van de sluier wordt opgelicht als in het volgende hoofdstuk Tess Monaghan bezoek krijgt van Mark Rubin, bonthandelaar. Hij is rijk en succesvol maar zijn vrouw en kinderen zijn verdwenen… en de politie doet niets.
Tess neemt het op zich de verdwijning van Marks familie te onderzoeken, daarbij geholpen door haar nieuw verworven speurdersvriendinnen op het Internet. Waarom zou de knappe vrouw van een succesvolle man, die volgens eigen zeggen een goed huwelijk had, zomaar verdwijnen? Ze heeft niets meegenomen waardoor Tess in eerste instantie aan een misdrijf denkt. Er is inderdaad een misdrijf in het spel, maar niet van het soort waar Tess en Mark aan denken.
Met De draad van de spin heeft Laura Lippman een welhaast psychologische thriller neergezet. Als een rode draad door het verhaal loopt de worsteling die Tess doormaakt nu Crow en zij – tijdelijk? – uit elkaar zijn. Daarnaast speelt het verschil tussen Joodse en niet-Joodse mensen, waar Tess als half-Joodse meestal niet zo vreselijk over nadenkt, een grote rol in dit verhaal. Veel van wat er voorafging aan de verdwijning van Nathalie en haar kinderen heeft hiermee te maken. Natuurlijk zit er de benodigde actie in het verhaal, en ook de humoristische noot (de voorbereidingen van Tess’ tante voor het huwelijk) ontbreekt niet.
Het geheel doet minder Amerikaans aan dan sommige andere boeken van Lippman, is toegankelijker -zelfs als de lezer de stad Baltimore niet goed kent- en na afloop heeft de lezer het gevoel Tess weer een beetje beter te hebben leren kennen. Een bijzonder boek.