Een ongelukkige verbintenis

Welbeschouwd (1956) is de tweede roman van de Britse schrijfster E.J. Howard (1923 – 2014). Van haar verschenen eerder de 5-delige Cazalet kronieken in een Nederlandse vertaling. Hoewel Welbeschouwd heel anders is dan deze romans, is de hand van Howard duidelijk te herkennen.

“Ik denk weleens dat het enige voorstellingsvermogen dat we hebben het idee is dat we het hebben.”

Het boek is in 5 delen opgebouwd en begint in 1950, wanneer Antonia na een diner ter ere van de verloving van hun zoon, van haar man te horen krijgt dat hij haar wil verlaten. Per deel gaat Welbeschouwd een stap verder terug in de tijd en wordt een andere fase van Antonia’s leven belicht, totdat we in het laatste deel in 1926 belanden en haar als 19-jarige leren kennen. Dat het huwelijk tussen Antonia en Conrad niet erg gelukkig was, wordt al snel duidelijk en door de a-chronologische opbouw en de spanning die Howard weet op te bouwen, vraag je je constant af hoe het zo ver heeft kunnen komen.

“We willen allemaal iets wat we niet kunnen hebben.” “Ja. Dat is te dragen. Het gaat om het iets hebben wat we niet kunnen willen.”

Draait het bij de Cazalets om alle familieleden en hun bedienden, in Welbeschouwd krijgt Antonia bijna de volledige aandacht. Je krijgt hierdoor een compleet beeld van haar en begrip voor haar doen en laten. Welbeschouwd is erg goed geschreven, de mooie zinnen zijn vaak het overdenken waard en Howard weet met haar mensenkennis de personages en hun onderlinge verhoudingen meesterlijk neer te zetten.