Anna O. is geen tussendoortje

Vier jaar geleden vermoorde Anna O. haar beste vrienden Doug en Indira. Ze stak ze neer in hun hut tijdens een overlevingsweekendje weg. Anna gaat terug naar haar eigen hut en stuurt haar ouders een appje. Deze vinden haar in haar eigen hut in het bos onder het bloed met een bebloed mes in haar handen. Het vreemde is alleen dat ze slaapt. Dat doet ze vier jaar later nog. De grote vraag is alleen of je aangeklaagd kan worden voor iets dat je in je slaap doet. Deze vraag houdt heel de wereld bezig. Het OM wil dat Anna ontwaakt en laat haar overplaatsen naar The Abbey. Een sjieke slaapkliniek in London waar Benedict Prince de opdracht krijgt om er voor te zorgen dat Anna wakker wordt. Het verhaal is dan ook grotendeels vanuit zijn oogpunt geschreven. 

Aan het begin van elk hoofdstuk is meteen duidelijk vanuit welk oogpunt het hoofdstuk geschreven is. De meeste hoofdstukken zijn vanuit Ben geschreven. Een aantal vanuit Anna O. (dagboekfragmenten in aanloop naar de moorden) of andere personen in het verhaal. Ben heet voluit Benedict en is slaapdeskundige. Daarnaast is hij "fan" van Freud. Dit maakt dat zijn hoofdstukken erg psychologisch aandoen en niet altijd even makkelijk te lezen zijn. Een goede focus is dan essentieel, anders raak je de draad kwijt. 

Voor een debuut vind ik Anna O. echt fantastisch geschreven. De korte hoofdstukken lezen vlot. Je leest vanuit verschillende personages in het verleden en het heden. Waardoor je ze goed leert kennen maar je er ook snel achterkomt dat er veel meer aan de hand is. Wel denk ik dat het verhaal korter had gekund. Het laatste deel voelde langdradig. Het duurde (te) lang om de laatste puzzelstukjes met elkaar te verbinden. Het einde van het boek vond ik dan wel weer geniaal bedacht.

Bedankt HarperCollins dat ik dit boek voor jullie mocht lezen!