Het verhaal ontwikkeld zich zo snel dat je niet echt de kans krijgt om de hoofdpersonen beter te leren kennen

Mijn smaak in boeken lijkt zich de laatste tijd aan te passen aan de weersomstandigheden. Waar mijn voorkeur anderhalve week geleden nog uitging naar thrillers, dystopia en dat soort zware kost, snak ik met de eerste zonnestralen juist naar de wat luchtigere boeken. Zo ben ik de afgelopen week begonnen met het lezen van Het Huwelijkscontract van Jennifer Probst… een zogenoemde ‘Steamy’.

Hoewel dit niet het meest originele, onvoorspelbare, of goed geschreven verhaal was. Is het zeker een boek wat me ontzettend heeft vermaakt tijdens het lezen. Het is een leuk romantisch verhaal en heeft een lekker tempo. Wat ik echter altijd toch wel mis bij de steamy is de diepgang. Het verhaal ontwikkeld zich zo snel dat je niet echt de kans krijgt om de hoofdpersonen beter te leren kennen, wat mij het gevoel geeft dat dit boek niet zozeer om het verhaal draaide maar puur om de seks.

Ik heb geen moeite met boeken over seks, begrijp me niet verkeerd, zo’n preutse tante ben ik heus niet. Toch had ik het leuk gevonden als er meer conflict in het verhaal had gezeten en we de kans hadden gekregen om wat meer geïnvesteerd te raken in de personages.

Wat ik wel erg leuk vond is dat het verhaal is geschreven met een komische noot. Hiermee weet de schrijfster zich alsnog te onderscheiden van andere boeken binnen dit genre.

Ondanks deze kleine aanmerkingen vond ik het wel een erg vermakelijk boek. Het las een beetje alsof ik naar een chickflick aan het kijken was… okay, wel wat pikanter dan ik gewend ben van een echte vrouwenfilm, maar daarom niet minder leuk. Ik ben dan ook zeker van plan om ook de volgende boeken binnen deze reeks te lezen.