De beeldende beschrijvingen van Lisette Jonkman maken dat je haar verhalen niet alleen maar leest, je beleeft ze...

Ik heb het boek nog maar net een klein uurtje uit en ik heb al heimwee naar Verkikkerd. Wat heb ik genoten van dit boek en wat was het boek snel uit. Vanaf het moment dat Lucy voor het eerst over de drempel stapte van haar nieuwe studentenhuis voelde ik me thuis in het verhaal, want ik beken… ik ben ook best wel nerdy.

De beeldende beschrijvingen van Lisette Jonkman maken dat je haar verhalen niet alleen maar leest, je beleeft ze… veelal met kramp in je zij van het lachen. Wel moest ik in het begin even wennen aan de hoofdpersoon, die op zijn zachtst gezegd niet heel erg sympathiek wordt afgeschilderd. Lucy komt over als een oppervlakkig, egoïstisch meisje die ik regelmatig eens flink door elkaar wilde rammelen. Toch leef je met haar mee, want doordat het verhaal vanuit haar perspectief is geschreven weet je dat Lucy het helemaal niet zo slecht bedoeld.

Hoewel Verkikkerd een vrij dikke pil is, had ik het in no-time uit. Dat komt vooral doordat er op iedere pagina wel iets herkenbaars naar boven komt. Ik werd meer dan eens overweldigd door een vlaag nostalgie, en door een onbedwingbaar verlangen om de complete Twilight Saga nog eens te lezen.

Er gebeurt een heleboel in Verkikkerd, maar het is desondanks goed te volgen en leest als een trein. Ik vind het jammer dat ik het boek zo snel uit had, want ik zal de personages gaan missen.