Een spannend meeslepend verhaal met een goed plot.

Samenvatting:
Het meisje was amper nog in leven toen ze het bos uit kwam lopen. Het verhaal van haar ontvoering was donkerder dan de meest verschrikkelijke nachtmerrie. Maar alles wat ze zei was waar. Elk gruwelijk detail. Een aantal dagen later wordt een tweede in shock verkerend slachtoffer gevonden en ontstaat er een patroon. In tweetallen worden mensen ontvoerd, vastgehouden en uitgehongerd. Vervolgens krijgen ze een duivels dilemma voorgelegd: doden of gedood worden. Inspecteur Helen Grace en haar team weten dat ze jacht maken op een ingenieuze psychopaat die zijn slachtoffers gebroken en vol schuldgevoel achterlaat. Niet alleen dienen ze als zijn visitekaartje, ze zijn ook de moordenaars. De slachtoffers lijken lukraak gekozen, de plaats van het misdrijf zorgvuldig uitgekiend. Iets moet alle slachtoffers met elkaar verbinden...

De één leeft, de ander sterft, kies maar...

Een meedogenloze moordenaar ontvoert tweetallen, houdt ze gevangen, hongert ze uit en legt ze een afschuwelijk dilemma voor: doden of gedood worden. De volgende vraag is wie beter af is: de overlevende, met een levensgroot schuldgevoel, of de persoon die het niet overleefd heeft.

Op verschillende leesclubs op facebook kwam deze titel regelmatig zeer positief ter sprake. Toen de uitgeverij dan ook om een reviewteam vroeg voor dit boek, heb ik mij direct aangemeld. Ik lees weinig thrillers, deze wilde ik wel eens proberen na alle positieve berichten. Ik was dan ook blij verrast dat ik uitgekozen werd
De cover is veelbelovend en ziet er mooi uit. De titel is ook zeer apart maar blijkt erg toepasselijk na het uitlezen.

De greep naar je keel die je al direct vanaf de eerste pagina ervaart als lezer, blijft tot letterlijk de laatste pagina. Een spannend, meeslepend verhaal met een verrassend goed plot.
M.J. Arlidge laat ons kennis maken met een nieuwe politie inspectrice namelijk Helen Grace. Een badass agente welke we terug zien op een motor, leeft alleen en heeft een nogal merkwaardige hobby. Wat ik persoonlijk geen toegevoegde waarde vond.
Het boek bestaat uit korte, snelle hoofdstukken, wat zorgt voor een opbouwende spanning in het boek. Continue vindt er een switch plaats tussen de diverse personages in het boek. Elk met hun eigen ellende. Waardoor het boek snel en makkelijk leest.
De spanning wordt goed opgebouwd en heeft dan ineens een verrassende draai waardoor alles anders lijkt.

M.J. Arlidge houdt de aandacht van de lezer op scherp. Ik ben om, en ga zeker de twee opvolgers van de Helen Grace serie lezen: Piep zei de muis en Pluk een Roos
Uitgeverij Meulenhoff Boekerij bedankt voor deze gelezen kans.

Met een vriendelijke leesgroet Jolanda Dijkstra – Klinkenberg