Nu is het te laat, of toch niet....

Je vindt je soulmate…

Zoe en Ed worden met vallen en opstaan volwassen, allebei volgen ze hun eigen pad. Maar dan, na jaren vol uitzichtloze baantjes en chaotische huisgenoten, vinden ze elkaar. De toekomst lacht hun toe…

En dan gebeurt het ondenkbare.

Op een ochtend, op weg naar zijn werk, komt Ed om bij een verkeersongeluk. Zoe moet leren leven zonder hem. Maar ze kan de herinneringen niet loslaten. Hoe kan ze de gelukkige momenten, hun eerste kus, alles wat ze samen hebben opgebouwd, achter zich laten? Ze moet Ed iets vertellen. Alles wat ze nog nooit eerder heeft gezegd.

Nu is het te laat. Of toch niet…?

Voor je weg gaat is een genot om te lezen. Het is een verhaal dat je elke keer weer weet te raken en waardoor je niet kan ophouden met lezen. De karakters die charisma hebben, een plot die een beetje magie heeft en goed wordt beschreven, is dit een boek wat ik een ander zeker zal aanraden. Het verhaal begint met een einde, met tragedie en verdriet als Zoe's man Ed omkomt tijdens een ongeval onderweg naar zijn werk. Zoe is kapot van verdriet, de lezer ziet haar strijd door de begrafenis en verwaarloosd alles. Tot op een dag wanneer Zoe's verdriet zijn hoogtepunt bereikt, begint ze het onkruid in de geliefde tuin van Ed te wieden, glijdt uit en valt ..... en het verhaal van Zoe en Ed begint opnieuw.
Het boek is magisch en hartverscheurend. Je moet je hoofd er goed bijhouden met lezen, vanwege de verschillende tijdschema’s en complotten. Wat tevens aangeeft hoe goed deze schrijfster haar debuut heeft geschreven. Een verhaal over leven en dood en van de achterblijvers. De schrijfster heeft goede research gedaan want de karakters zijn levensecht, de problemen van een relatie zijn nauwlettend en de gevoelens en emoties zijn briljant beschreven. De lezer begint net als Zoe te hopen op een alternatief einde. Daar zit dan ook mijn enige minpuntje:
Wat is nu het echte verhaal, weet jij het, ik niet!