Lezersrecensie
Wauw… wat komt dit boek binnen!
Elvis (Vis) is dertien jaar en heeft een moeder die interieur designer is en altijd alles netjes glad en strak wil hebben. Elvis’ moeder neemt het haar vader nog steeds kwalijk dat hij vertrok. Hij woont nu in Frankrijk. Terwijl Vis telkens weer wat van het grof vuil verzamelt, is haar moeder bijna altijd thuis en op zichzelf. Vis is een introvert meisje dat vaak op haar laarzen naar haar geheime caravan in het bos gaat en daar haar gevonden spullen neerzet. Ook schrijft ze verhalen over waar de spullen volgens haar fantasie vandaan komen. Haar moeder is vaak boos op Vis wanneer ze dronken is. Vis probeert haar vader te bellen, maar dat lukt steeds niet. Haar leven is een naar leven. Maar dan vindt ze op een dag een schildpad. Hij staat bij het grof vuil nadat haar buren zijn overleden. En dan komt er nog ik nog eens een extraverte jongen in dat huis wonen…
‘Hallo,’ fluister ik. ‘Ben jij ook niet gewenst?’
Ik vraag me af wat hij ziet als hij naar me kijkt. Een karamelkleurig gezicht omlijst met lange donkere krullen, amberkleurige ogen die een beetje loensen, borstelige wenkbrauwen, en een arm vol armbandjes die ik zelf knoop van linten. Ik heb ook een spleetje tussen mijn voortanden. Maar een beugel kost teveel zegt mam.
Wat een thema weer! Drankmisbruik en mishandeling door je eigen ouder en daardoor het idee hebben dat je er niet mag zijn! Hoe naar dat sommige kinderen hier doorheen gaan. Ik heb het af en toe net verbijstering gelezen. Als we het hebben over spiegels en vensters dan is dit zeker zo’n boek dat het in zich heeft. Ik heb bij tijd en wijle enorm zitten huilen, want wat moet het verschrikkelijk zijn wanneer je in deze situatie zit. Wederom weet Marlies je mee te nemen in deze wereld vol geheimen en pogingen om het misbruik en de mishandeling van haar moeder tegen te gaan. Maar ook de knagende gedachten die haar steeds weer terugwerpen lees je door het hele boek heen. Marlies kan zo goed beschrijven hoe iets eruit ziet en vooral ook hoe zoiets voelt, dat je echt helemaal in die wereld zit. Ook gebruikt ze prachtige woorden en laat ze uitleggen in het verhaal. Dus talrijke teksten… zoek niet verder! Hoe mooi is dat?! Haar laatste paar boeken heb ik allemaal stuk voor stuk in één ruk uitgelezen. Ook dit boek weer. Wat schrijft ze toch fantastisch! En de illustratie op de kaft, Jeska Verstegen laat je gelijk zien hoe de vork in de steel zit. En die schutbladen… werkelijk prachtig!
‘Hallo,’ fluister ik. ‘Ben jij ook niet gewenst?’
Ik vraag me af wat hij ziet als hij naar me kijkt. Een karamelkleurig gezicht omlijst met lange donkere krullen, amberkleurige ogen die een beetje loensen, borstelige wenkbrauwen, en een arm vol armbandjes die ik zelf knoop van linten. Ik heb ook een spleetje tussen mijn voortanden. Maar een beugel kost teveel zegt mam.
Wat een thema weer! Drankmisbruik en mishandeling door je eigen ouder en daardoor het idee hebben dat je er niet mag zijn! Hoe naar dat sommige kinderen hier doorheen gaan. Ik heb het af en toe net verbijstering gelezen. Als we het hebben over spiegels en vensters dan is dit zeker zo’n boek dat het in zich heeft. Ik heb bij tijd en wijle enorm zitten huilen, want wat moet het verschrikkelijk zijn wanneer je in deze situatie zit. Wederom weet Marlies je mee te nemen in deze wereld vol geheimen en pogingen om het misbruik en de mishandeling van haar moeder tegen te gaan. Maar ook de knagende gedachten die haar steeds weer terugwerpen lees je door het hele boek heen. Marlies kan zo goed beschrijven hoe iets eruit ziet en vooral ook hoe zoiets voelt, dat je echt helemaal in die wereld zit. Ook gebruikt ze prachtige woorden en laat ze uitleggen in het verhaal. Dus talrijke teksten… zoek niet verder! Hoe mooi is dat?! Haar laatste paar boeken heb ik allemaal stuk voor stuk in één ruk uitgelezen. Ook dit boek weer. Wat schrijft ze toch fantastisch! En de illustratie op de kaft, Jeska Verstegen laat je gelijk zien hoe de vork in de steel zit. En die schutbladen… werkelijk prachtig!
1
Reageer op deze recensie
