Keltische mythes rond Duncannon Castle

Alles in het leven kent een prijs. Keuzes maken is niet altijd makkelijk. Wanneer je jezelf anders voelt en aangetrokken voelt door een stem uit het duister, al helemaal niet. Dit is wat Erin, protagonist in De laatste ravendochter ervaart.

Stem uit het duister
De laatste ravendochter is rustig opgebouwd. We maken kennis met de 17e barones Erin van Duncannon Castle dat in een vervallen toestand verkeert. Zij heeft haar handen vol om de bed & breakfast in het kasteel draaiende te houden en daarnaast alle voorkomende klusjes te doen. Met de komst van een filmploeg weet zij de toekomst van het familie-erfgoed zeker te stellen, maar het brengt ook onvoorziene omstandigheden met zich mee. De roep van een stem uit de kerkers van het kasteel blijft zich laten horen en heeft haar steeds geholpen. “Ze zou zoals altijd alles doen wat nodig was.”

Ierse mythologie
Het verhaal is opgedeeld in 4 delen die verwijzen naar de voorchristelijke Keltische kalender en associaties met de vruchtbaarheid van de aarde. Imbolc, Beltane, Lughnasadh en Samhain verwijzen naar de ons bekende seizoenen. Elk gedeelte begint met ‘Het verhaal van de Morrigan’, een drievoudige godin die verschillende gedaantes kan aannemen.

Deze manier van indelen combineert zo verschillende lagen van tijdsperken en realiteiten. Het verbindt op deze manier het heden met het verleden, afgewisseld met dagboekfragmenten en brieven aan Erins moeder en geliefde Mac. Boven de hoofdstukken staan oude wijsheden uit de Ierse mythologie.

De fraaie zwart-illustraties benadrukken de duistere, mysterieuze sfeer van het boek.

Protagonist
De wereld waarin de protagonist leeft is bijzonder en vol magie. Al als kind was ze anders en had ze duistere gedachten. Per deel ontwikkelt Erin zich verder in een richting die ze zich gedwongen voelt te nemen. Er is ruimte voor het maken van fouten, voor de liefde, maar ook voor zelfreflectie op een bijzondere manier. Door de flashbacks naar het verleden worden gemaakte keuzes en tragedies duidelijk.

De laatste ravendochter staat vol aparte personages die soms een duwtje in de juiste richting nodig hebben en heerlijk eigenwijs zijn. Ze hebben moeite om te communiceren met elkaar, gehinderd door hun emotionele ballast. Wat ze kenmerkt is dat ze het hart op de juiste plaats hebben, maar door hun afkomst een duister geheim met zich meedragen. Het is genieten met deze sterke vrouwen en hun uitstraling, waarbij koppigheid zich flink laat gelden.
Deze recensie verscheen eerder op Boekenkrant.