De zee geeft, de zee neemt

Voor de leesclub van Vrouwenthrillers mocht ik De overlevenden van Jane Harper lezen. Deze vierde thriller is net even wat minder spannend en intens dan de eerdere thrillers van haar hand.

Het verhaal speelt zich af in Tasmanië, in het kustplaatsje Evelyn Bay.
In al haar boeken staan uitgebreide beschrijvingen van de natuur ter plaatse.

Al in de proloog wordt er een zekere mate van spanning opgebouwd, dit is echter een spanningsboog van korte duur. Echt spannend wordt het niet, maar wel intrigerend.

“Als je het ooit gaat doen…. Doe het dan nu….”

Wat wordt er bedoeld?

Kieran en Mia keren na twaalf jaar afwezigheid terug naar Evelyn Bay met hun drie maanden oude dochtertje Audrey. Ze zijn terug gekomen om te helpen met de verhuizing van Kieran’s ouders. Zijn vader leidt aan (jong)-dementie.

Het wordt meteen duidelijk, dat ze zich ter plaatse niet prettig voelen. Ze hebben een donkere tijd van beschuldigingen en afrekeningen overleefd. Want wat is er twaalf jaar geleden gebeurd en wiens schuld was dat?

“Als je iemand vermoordt, verdien je alle shit die op je afkomt.”

Dit is bijna het eerste wat Kieran hoort als hij in de plaatselijke kroeg de Surf&Turf komt. Waarom wordt er zo haatdragend tegen hem door Liam gedaan?
En wat zijn de geheimen van een op het eerste gezicht keurig stadje?

Kieran’s schuldgevoelens druipen zowat van de bladzijden af. Hij is geen prater en worstelt volop met zijn verleden.

“Ergens binnen in Kieran, diep onder de zachte grijze lagen schuldgevoel, begon een vervelende worm te kronkelen en te draaien.”

Hij heeft geen goede band met zijn ouders, die weer op hun eigen wijze worstelen met de gebeurtenissen van twaalf jaar geleden, die iedereen nog in zijn greep houden. Zijn vriendin Mia is zijn steun- en toeverlaat.

Als Bronte, een vakantiemedewerkster van de Surf&Turf vermoord op het strand gevonden wordt, dreigen de gemoederen in Evelyn Bay verhit te raken. De beschuldigende vinger wordt gevoed door het plaatselijk forum waarop iedereen zijn mening kan geven. Roddel en achterklap beheersen het dagelijks leven in Evelyn Bay.

De politie ter plaatse, bestaande uit een man, Renn en rechercheur Ruth Pendlebury uit de stad doen onderzoek naar wat er gebeurd is. Heeft deze moord iets te maken met de gebeurtenissen van twaalf jaar geleden?

Het verhaal is geschreven in de derde persoon, hierdoor is er een zekere afstand van de emoties van de diverse personages. De zee is nooit ver weg, zowel aantrekkelijk, als afstotend .De zee geeft en de zee neemt is best wel van toepassing op De overlevenden.

De beschrijvingen van angst en dreiging in een heel gewoon leven komen realistisch over. Net als de personages, die levensecht overkomen.
In De overlevenden komen vrienden, leugens, geheimen en ingewikkelde onderlinge relaties uitgebreid aan de orde. Het is beschrijvend en filmisch en vlot geschreven.

Het vergt soms geconcentreerd lezen, daar er veel nevenpersonages, misverstanden en zaadjes naar een eventuele dader in het verhaal voorkomen.