Fantasy met spanning en feelgood

Na De Glazen Troon en Hof van Doorns en Rozen serie is er nu de nieuwe Crescent City serie van Sarah J. Maas. “Huis van aarde & bloed” is het eerste deel hiervan. Een dikke pil van bijna 1000 bladzijden vol epische fantasy.
De hoofdpersoon, Bryce Quinlan woont in Crescent City, een moderne, drukke stad. Hier leven magische wezens en mensen op gespannen voet samen. Als half mens, half Fae hoort Bryce tot het huis van Aarde en Bloed. De andere drie huizen voelen zich belangrijker en laten dit op allerlei manieren blijken in het dagelijks leven.
Bryce staat bekend als een feestbeest en gebruikt regelmatig alcohol en drugs samen met haar weerwolf vriendin Danika. Als er een aantal wrede moorden wordt gepleegd wordt Bryce gedwongen met Hunt Athalar (engel) samen te werken. Dit moet zij doen in opdracht van Micah. Hunt is eigendom van de aartsengel Micah en dood in zijn opdracht.
Bryce heeft er eigenlijk weinig zin in, maar gaandeweg wordt Hunt wel steeds belangrijker voor haar. Ja, het wordt zelfs spannend. Ze doen een aantal ontdekkingen en geheimen, maar wat dit allemaal voor gevolgen heeft?
Er is veel aandacht besteed aan het opbouwen van de fantasy wereld. Dit ook nodig, daar de fantasy wereld erg ingewikkeld in elkaar zit. Crescent city is opgedeeld in zeven districten en vier huizen die hier de dienst uit maken. De eerste hoofdstukken zitten best volgepropt met info hierover. Hierdoor is de eerste helft van het verhaal moeilijk leesbaar en erg traag. Pas na tweehonderd bladzijden wordt “Huis van aarde & bloed” spannend. Op het moment dat de eerste demon verschijnt is dit het begin van een reeks spannende gebeurtenissen.

"Diverse mensen die zij had gekend, waren vermoord, enkele uren nadat ze haar hadden gesproken. Er loopt een moordenaar in de stad die een demon op kan roepen".

Het verhaal gaat dan ook steeds meer leven en er ontstaan verschillende leuke plottwists.
“Huis van aarde en bloed” vergt geconcentreerd lezen door de ingewikkelde opbouw van het verhaal en de vele personages. Gelukkig wordt het in de loop van het verhaal makkelijker te lezen en hoef je minder na te denken.
Het is leuk om te zien hoe bepaalde personages evolueren. Bryce die als feestbeest te boek staat heeft ook een totaal andere kant die bijna niemand kent. Zij neemt haar verantwoording op het moment dat het nodig is. En dat gaat niet altijd zonder vlag of stoot. Zelfs Hunt heeft een kant die niemand verwacht van een huurmoordenaar.
De volgende thema’s passeren de revue: Vriendschap, Loyaliteit, Liefde, Haat en vergeving.
De regels, mogelijkheden en beperkingen van Crescent City worden naarmate het verhaal vordert steeds gedetailleerder. De wereld komt hierdoor steeds meer tot leven en wordt begrijpelijker.
Ik vond het jammer dat er niet een lijst met karakters achter in het boek is opgenomen. Vooral in het begin was ik af en toe het spoor bijster door de stortvloed van informatie. Ik vroeg mij zelf op een gegeven moment af of er nog een deel aan vooraf gegaan was.
Alleen dat kan niet, daar “Huis van aarde & bloed” het eerste deel is van de nieuwe Crescent city serie met Bryce Quinlan in de hoofdrol.
Ik vond het best wel grappig om over een fantasy wereld te lezen waar de moderne tijd met email, videocams en mobiele telefoons zijn intrede heeft gedaan. Er zijn veel interessante karakters en er is een grote dynamiek onderling. Dit maakt het tot een flitsende fantasy waarin veel gebeurd en ook ruimte is voor feelgood.
Jammer dat Sarah J. Maas het nodig vindt om soms wel driemaal klote in een zin te zeggen.

“Overal in deze klote stad, in dit klotegebied en op deze klotewereld keek er altijd iemand mee, via camera’s die zo goed waren beveiligd met spreuken en bezweringen dat ze zelfs bestand waren tegen bommen.”

En in plaats van godverdomme gebruikt ze om de haverklap godenverdommen. Dit tot vervelens aan toe. Wat deze fantasy dan toch wel goed maakt is het tempo, de heerlijke schrijfstijl, het onvoorspelbare en de evolutie van de karakters. Een mooie, vlot geschreven en spannende fantasy met een vleugje feelgood. Deze eindigt met een mooie cliffhanger, die mij doet uitkijken naar deel twee.