Lezersrecensie
Mijn naam is NUL – Luigi Ballerini
Een tijdje heb ik hier over nagedacht en getwijfeld. Uiteindelijk heb ik het toch maar als SF gezien. Want ofwel het verhaal nu op dit moment al mogelijk zou kunnen zijn is het bij mijn weten nog niet uitgevoerd. Maar ja… wat weet ik. Maar goed… waar gaat het over…
Nul wordt binnenkort veertien jaar. Hij is nog nooit door iemand aangeraakt. Hij kent alleen de stem van Madar, die zijn virtuele verzorger is. Hij is nog nooit buiten geweest. Weet niet wat regen of sneeuw is en heeft nog nooit de sterrenhemel gezien op een heldere nacht. Nul heeft alleen een betonnen plafond als hemel. Nul is opgegroeid in een virtuele wereld, waarin hij getraind wordt om zo snel mogelijk te zijn, om doelen op te sporen vanuit de lucht en eventueel weg te bombarderen met zijn, op afstand, bestuurde Drone. Het ziet het als een spel waar hij goed in is. Hij weet niet dat zijn acties gevolgen hebben in de echte wereld. Meer dan dat: hij weet niet eens van een echte wereld. Maar dan gaat het mis. Door een onduidelijke gebeurtenis ontstaat een storing waardoor de virtuele wereld wegvalt en Nul in de echte wereld belandt, waar het sneeuwt en koud is en alles hem vreemd voorkomt. Nul krijgt geen kans om te kiezen. Hij kan niet terug. Hij is alleen in de kou en het donker en Madar antwoord niet op zijn vragen en verzoeken om hulp. Hij is moe en heeft het koud. Hij gaat even liggen in de gesmolten sneeuw en verliest het bewustzijn.
De bewusteloze Nul wordt gevonden door Steph, die onderweg is van haar werk in het ziekenhuis naar huis, naar Luca. Ze is bang dat Nul het niet overleefd en neemt hem mee naar huis waar ze hem samen met haar man Luca verzorgd. Voor Nul begint een verwarrende tijd waarin de indoctrinatie tegen hem spreekt en die hem verteld Steph en Luca niet te vertrouwen. In de tussentijd is de organisatie, die Nul in zijn virtuele wereld gevangen hield, naar hem op zoek. Terwijl Nul steeds verwarder wordt en maar een ding wil: Naar zijn eigen vertrouwde wereld terugkeren, begint de tijd te dringen en wordt het net stevig samengetrokken tot er hulp uit onverwachte hoek komt.
‘Mijn naam is Nul’ heeft de Bancarellino Award 2016 gewonnen. Dit is een prijs die wordt uitgereikt aan de schrijver van het beste boek, welke bepaald wordt door de keuze van drieduizend scholieren van ruim 100 scholen in Italië. Geen kleinigheid dus.
Het las meer dan prettig en Nul wist op een behoorlijke sympathie op te roepen en het was dus niet moeilijk met hem mee te leven. De conclusie was niet echt spectaculair te noemen, maar was logisch. Kortom… leuk boek en de moeite van het lezen waard.
Jos Lexmond
Nul wordt binnenkort veertien jaar. Hij is nog nooit door iemand aangeraakt. Hij kent alleen de stem van Madar, die zijn virtuele verzorger is. Hij is nog nooit buiten geweest. Weet niet wat regen of sneeuw is en heeft nog nooit de sterrenhemel gezien op een heldere nacht. Nul heeft alleen een betonnen plafond als hemel. Nul is opgegroeid in een virtuele wereld, waarin hij getraind wordt om zo snel mogelijk te zijn, om doelen op te sporen vanuit de lucht en eventueel weg te bombarderen met zijn, op afstand, bestuurde Drone. Het ziet het als een spel waar hij goed in is. Hij weet niet dat zijn acties gevolgen hebben in de echte wereld. Meer dan dat: hij weet niet eens van een echte wereld. Maar dan gaat het mis. Door een onduidelijke gebeurtenis ontstaat een storing waardoor de virtuele wereld wegvalt en Nul in de echte wereld belandt, waar het sneeuwt en koud is en alles hem vreemd voorkomt. Nul krijgt geen kans om te kiezen. Hij kan niet terug. Hij is alleen in de kou en het donker en Madar antwoord niet op zijn vragen en verzoeken om hulp. Hij is moe en heeft het koud. Hij gaat even liggen in de gesmolten sneeuw en verliest het bewustzijn.
De bewusteloze Nul wordt gevonden door Steph, die onderweg is van haar werk in het ziekenhuis naar huis, naar Luca. Ze is bang dat Nul het niet overleefd en neemt hem mee naar huis waar ze hem samen met haar man Luca verzorgd. Voor Nul begint een verwarrende tijd waarin de indoctrinatie tegen hem spreekt en die hem verteld Steph en Luca niet te vertrouwen. In de tussentijd is de organisatie, die Nul in zijn virtuele wereld gevangen hield, naar hem op zoek. Terwijl Nul steeds verwarder wordt en maar een ding wil: Naar zijn eigen vertrouwde wereld terugkeren, begint de tijd te dringen en wordt het net stevig samengetrokken tot er hulp uit onverwachte hoek komt.
‘Mijn naam is Nul’ heeft de Bancarellino Award 2016 gewonnen. Dit is een prijs die wordt uitgereikt aan de schrijver van het beste boek, welke bepaald wordt door de keuze van drieduizend scholieren van ruim 100 scholen in Italië. Geen kleinigheid dus.
Het las meer dan prettig en Nul wist op een behoorlijke sympathie op te roepen en het was dus niet moeilijk met hem mee te leven. De conclusie was niet echt spectaculair te noemen, maar was logisch. Kortom… leuk boek en de moeite van het lezen waard.
Jos Lexmond
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van jos Lexmond
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
Twee zussen groeien op in de meedogenloos snel veranderende miljoenenstad Singapore met de hoge verwachtingen van hun moeder. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
