Ontroerend!

De verhalen van Gillian King weten me altijd te raken. Het is dan naar mijn idee ook niet direct een feelgood verhaal, maar een realgood. Want ondanks dat er uiteindelijk wel een goed slot in zit, is het verhaal voor de rest echt een afspiegeling van de werkelijkheid. Want niets in het leven gaat volgens de verhaallijn van een Hallmark film.

Het fijne aan dit verhaal is, is dat je niet direct alle informatie krijgt om het hele verhaal te kunnen plaatsen. Het gehele verhaal van Lily, Seb en Sara blijft daardoor langere tijd een puzzel. Maar dat maakt het lezen ook zo leuk. Je wilt alsmaar door lezen om te ontdekken waarom de sfeer in het heden zo gespannen is.

Gillian heeft de weergave van alle gebeurtenissen goed weergegeven en goed gedoseerd. Net als in haar vorige boek ‘Ik vergeet je niet’ spring je als lezer tussen het heden en het verleden. Gillian heeft de emoties in zowel het heden als het verleden bij de personages goed uitgediept en ik voelde echt een klik met Lily en had op momenten echt met haar te doen. Ik vond haar bij veel gebeurtenissen echt een slachtoffer van het geheel.

Gillian, wat heb je met dit boek weer een ontroerend boek neergezet en het nawoord heeft me echt tranen bezorgd. Ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal!