Fijn winters verhaal

Ik hou echt van Jenny Colgan haar boeken. Ze neemt je elke keer weer mee in een kleine gemeenschap en laat het voelen alsof je er zelf onderdeel van bent. Ook met dit boek heeft ze dat gedaan, mede door het aantal personages beperkt te houden om het gevoel van leegte en onbewoonbaarheid van het gebied te versterken.

De twists die Jenny in dit boek heeft geschreven door de verschillende raadseltjes, maakt dat je geboeid blijft en wilt lezen of alles op te lossen is. Door deze raadseltjes laat ze je ook verschillende delen van het kasteel/landgoed ontdekken, al was ik door de verschillende gangen wel eens de weg kwijt.

Ondanks de sneeuw miste ik wel een beetje de kerstvibe. Misschien komt dat ook wel omdat je in andere kerstboeken vaak over kerst leest die over the top is, maar hier was naar mijn idee naast de sneeuw alleen een enkele verwijzing gemaakt. Het had bij wijze van spreken ook in een andere periode van het jaar zich af kunnen spelen.

De interactie tussen de personages vond ik wel erg leuk. Zo was ik in het begin niet zo’n grote fan van Esme, maar gedurende het verhaal ging ik haar steeds meer waarderen. Ook de groei die Mirren zelf doormaakt, was goed om te lezen. Je merkte in het begin echt dat ze echt op keek naar Theo, maar later merk je dat ze zich veel beter over zichzelf voelt, onafhankelijk van hem.

Een fijn boek van Jenny Colgan!