Slotstuk van persoonlijke strijd tegen de 'war on drugs'

Maar liefst zevenhonderdvijftig bladzijden telt dit deel drie en slot van de Art Keller-trilogie van de Amerikaanse auteur Don Winslow. Zijn persoonlijke strijd tegen de war-on-drugs, die al ruim vijftig jaar duurt. Er blijft drugs over de grens met Mexico komen, die niet te stoppen lijkt. In De grens wordt de drugshandel van alle mogelijke kanten belicht en switch je sympathie regelmatig van de een naar de ander.

Art Keller strijd al veertig jaar aan de frontlinie van de war-on-drugs. Zijn obsessie is om de machtigste drugsbaron te vangen en uit te schakelen. Deze obsessie kost hem veel, zijn persoonlijke leven en zijn ziel. Maar hij geeft niet op en heeft het plan om de geldtoevoer te stoppen vanuit het Noorden naar Mexico en zo wie weet de toevoer van drugs vanuit het Zuiden.

De Grens heeft heel veel verschillende verhaallijnen, de drugshandel wordt van alle mogelijk fronten belicht. Junkies, financiers, drugsbaronnen en hun familie, undercoveragent en Art Keller zelf Don Winslow schetst een compleet beeld van een oorlog die niet te stoppen lijkt en al vele slachtoffers heeft gemaakt. Hij doet dit heel zorgvuldig en brengt alle draadjes in deze dikke pil bij elkaar. Diep respect voor de manier waarop dit boek in elkaar steekt. Het ene draadje was misschien relevanter als de anderen, maar het totaal is ingenieus.

Een klepper (Hebban taal voor een dikke pil) is het zeker. Zeker in het begin van het boek komen er heel veel personages aan bod en duurt het best wel even voor je in het verhaal zit en niet iedere keer hoeft te denken wie dit nu weer was. De spanningsboog is misschien niet compleet op spanning in De Grens, maar het is een intens boeiend verhaal en de hoop of Art Keller in zijn gevaarlijke missie zal slagen, is de grootste drijfveer om door te lezen.

De Grens is zeker een boek dat je nog wel een tijdje bijblijft, het is een intens verhaal met indrukwekkende gebeurtenissen. Je krijgt als lezer een inkijkje in een totaal andere, grote wereld van alle betrokkenen bij de niet te stoppen drugshandel. Steeds komt weer een creatieve oplossing en lijkt de missie van Art Keller hopeloos, maar hij geeft niet op. Doet me mezelf wel de vraag stellen, is Art Keller eigenlijk synoniem voor de auteur Don Winslow? Het voelt als een persoonlijke strijd tegen de war-on-drugs.