Een warrig hoofd

De ouders van Sofie hebben een reuzenrad en een oliebollenkraam. Iedere zomer staan ze daarmee op een kermis en hebben dan niet veel tijd voor haar. Sofie woont daarom ieder jaar enkele maanden bij haar opa.
Ook dit jaar logeert ze daar weer. Alleen … wat is er aan de hand met opa? Hij is vergeten af te wassen, er ligt een stapel post op tafel en hij weet niet meer waar zijn bril ligt. Wanneer opa in zijn pyjamabroek broodjes is gaan halen, weet Sofie het zeker. Het gaat niet goed met hem. Hoelang kan ze dit voor zich houden? Opa wil immers geen hulp en zeker niet verhuizen naar Huize Avondrood.
Takkenhoofd is een fantastisch meeslepend verhaal geschreven door Inge Besaris. Een verhaal waarin het onderwerp ‘dementie’ op een mooie wijze aan de orde komt. Kinderen, waarvan de grootouders leven, kunnen hier mee in aanraking komen.
Vanaf het begin leef je mee met Sofie. Ze heeft een innige band met haar opa. Samen hebben ze altijd veel plezier. Je begrijpt haar worsteling over zijn toekomst wanneer ze ontdekt dat opa veel dingen vergeet. Een geheim bewaren is niet iets wat ze fijn vindt en dat wordt in het verhaal heel mooi verwoord. Op het eind ontdekken we dat opa zelf ook in de gaten heeft gehad dat hij veel dingen vergat. Zijn hersenen werkten niet altijd mee. Opa noemt dat zijn takkenhoofd. Inge heeft een vlotte schrijfstijl. De vriendschap met Mo zorgt voor wat vrolijkheid. Daarnaast maken we kennis met een andere cultuur. Mo’s ouders hebben een kleine winkel en zijn moeder is graag in de keuken bezig met het maken van lekkere hapjes. Grappig detail zijn ook de appjes die Sofies moeder stuurt. De auto-correctie zorgt voor een lach op ieders gezicht.
Het verhaal is verdeeld in verschillende hoofdstukken. Deze zijn genummerd en hebben een ‘pakkend’ woord erbij staan. Je kan het boek even weg leggen maar toch wil je steeds weer verder lezen. Inge zorgt ervoor dat de lezer betrokken blijft.
De kleurrijke illustraties zijn van Irina Filcer. Ze weet heel goed de sfeer van elke situatie hierin weer te geven. Elk gezicht spreekt voor zich en zorgt ervoor dat de lezer meeleeft.
Takkenhoofd verdient vijf sterren en een plek in iedere bieb! Het past bij de thema’s vriendschap, verlies en kinderen maken het proces van dementie mee.