Lezersrecensie
Vlot sarcasme
In de jaren na de middelbare school worstelt hoofdpersonage Sofie met haar seksuele identiteit, angstklachten, studiekeuzes, het vinden van geschikte vrienden en haar schrijversambities.
Op het begin van het boek zegt Lakmaker in transgenderpraatgroepen te zitten met de notitie dat het boek daar niet over gaat. Ik dacht aan een valse melding, maar helaas komt de ontwikkeling niet terug.
Wat volgt is een aaneenschakeling van anekdotes waarin allerlei personages figureren. Sofie oogde altijd al wat jongensachtig, viel eerst op mannen, toen op vrouwen en haalt (met enige zelfspot) iedereen sarcastisch door het slijk die haar belemmert zichzelf te zijn. Het boek is vol bravoure geschreven en leest vlot weg. Op Amsterdamse wijze wordt persoonlijk drama geposteerd en gevierd.
Zeker in de eerste helft zijn de anekdotes grappig en toont Lakmaker zich als een soort lesbische tegenhanger van Giphart.
De vraag wordt nog opgeworpen in hoeverre Sofies toon werkelijk een teken van zelfvertrouwen is en het laatste hoofdstuk rond het verhaal mooi af. Omdat het boek zo anekdotisch is opgebouwd ontbreekt dan wel psychologische diepgang, al kwam ik wellicht met de verkeerde verwachting. De titel helpt dan natuurlijk weinig mee.
Op het begin van het boek zegt Lakmaker in transgenderpraatgroepen te zitten met de notitie dat het boek daar niet over gaat. Ik dacht aan een valse melding, maar helaas komt de ontwikkeling niet terug.
Wat volgt is een aaneenschakeling van anekdotes waarin allerlei personages figureren. Sofie oogde altijd al wat jongensachtig, viel eerst op mannen, toen op vrouwen en haalt (met enige zelfspot) iedereen sarcastisch door het slijk die haar belemmert zichzelf te zijn. Het boek is vol bravoure geschreven en leest vlot weg. Op Amsterdamse wijze wordt persoonlijk drama geposteerd en gevierd.
Zeker in de eerste helft zijn de anekdotes grappig en toont Lakmaker zich als een soort lesbische tegenhanger van Giphart.
De vraag wordt nog opgeworpen in hoeverre Sofies toon werkelijk een teken van zelfvertrouwen is en het laatste hoofdstuk rond het verhaal mooi af. Omdat het boek zo anekdotisch is opgebouwd ontbreekt dan wel psychologische diepgang, al kwam ik wellicht met de verkeerde verwachting. De titel helpt dan natuurlijk weinig mee.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van JulesWinnfield
Gesponsord
Als rechercheur Emmy Clifton de verdwijning van twee tienermeisjes onderzoekt, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Als François de bewusteloze, mysterieuze Elsa aantreft, besluit hij haar te verzorgen. Geleidelijk aan geven ze hun geheimen aan elkaar bloot. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
