Tragische twijfelaar

De sombere prins Hamlet hoort dat zijn vader is vergiftigd. Als hij beseft dat zijn oom hiervoor verantwoordelijk is, de troon heeft overgenomen en zijn moeder heeft gehuwd, zint hij op bloedige wraak.

Iedereen kent de uitspraak ‘to be or not to be, that's the question’ uit dit stuk. Het slaat op de depressieve twijfels van Hamlet, als hij beseft wat zijn oom deed, zijn geliefde hem afwijst en hij weet wat voor pijn hij moet verdragen als hij in leven blijft.

Die zwaarte geeft de ‘held’ uit het stuk veel diepgang. Het is geen doorsnee krachtpatser maar juist een figuur dat constant wordt overvallen door twijfels.

Is het goed? Ja. Zelfs in een vertaling lijkt elke zin zwanger van betekenis, alsof ze niet anders konden bestaan dan deze openbaring ons toont. Elke dialoogregel duwt de lezer naar het noodlottige einde en vergroot zo de emotionele impact.

Maar zulke lofprijzingen kunnen behoorlijk verlammend werken. Shakespeare was geniaal, maar de kwaliteit is mede zo hoog omdat hij voortborduurde op ander werk en plagieerde.

Hamlet duurt zo'n 4 uur op toneel maar is sneller te lezen als je accepteert niet elke zin te begrijpen. Het gaat meer om de ervaring. En net als bij een goede film kun je later terugkeren om nieuwe dingen te ontdekken.
(een oude vertaling is voor deze recensie gebruikt).