Kamp Alpha

“Oh jammer, het is al uit….”, de gedachte nadat ik het boek uitgelezen had.
In Nederland breekt een ziekte uit, waardoor alle huisdieren zouden moeten afgemaakt worden. Zij zouden de bacterie op de mens overzetten. Niet iedereen wil zijn huisdier opofferen, en zo leren we Li en Arjen kennen, die alles op alles zetten om hun huisdier te redden, ook al moeten ze daarvoor hun eigen leven riskeren en onderduiken.
Ze gaan op zoek naar de “nieuwe wereld, Kamp Alpha”, maar deze zoektocht gaat niet zonder slag of stoot. Als lezer worden we vooral meegenomen op de trip die Li en Arjen maken. Een vleugje romantiek doorkruist dit verhaal.
Een boek geschreven voor de coronaperiode, maar die je als lezer nu, heel dicht meeneemt naar de realiteit. Suzanna Esther had precies een glazen bol. Herkenbare zaken zoals de mondmaskers komen naar voor, als lezer kan je alleen maar hopen dat het deeltje over het afmaken van de huisdieren nooit werkelijkheid wordt.
Het boek heeft een vlotte, eenvoudige schrijfstijl, waardoor het heel gemakkelijk lezen is. Ik vloog door het boek. De situaties worden zodanig beschreven, dat ik mij alles kon voorstellen in mijn hoofd, deze filmische schrijfstijl kan ik wel appreciëren.
De auteur weet de gevoelige snaren bij de lezers te raken, emoties die je als lezer goed gaat voelen bij de vele situaties die gebeuren in het boek. Er zijn verschillende verhaallijnen, die op het einde van het boek heel goed in elkaar gevlochten worden, en leiden naar een mooi, voor mij verrassend plot. Het plot is niet afgerond, als lezer blijf je met een aantal vragen zitten, maar deze gaan allemaal een antwoord krijgen in het vervolg van dit boek.
Een vervolg dat ik zeker zal lezen.
Voor mij een hele leuke kennismaking met deze auteur.