Een thriller die je adem afsnijdt, en je nachtrust kost...

Ik ben de dood is opnieuw een schot in de roos van Chris Carter. Vanaf de eerste pagina word je meegesleurd in een huiveringwekkende zaak: een jonge vrouw wordt vermoord teruggevonden in een bizarre, symbolische houding. Rechercheur Robert Hunter staat voor een loodzware opdracht, want de dader slaat opnieuw toe – snel, meedogenloos en slim.

Wat dit boek zo onweerstaanbaar maakt, zijn de korte hoofdstukken die telkens eindigen met zo’n sterke trigger dat stoppen bijna onmogelijk is. Je blijft doorlezen, steeds met het gevoel dat je er nét achter gaat komen... De gedetailleerde beschrijvingen zorgen ervoor dat je helemaal in het verhaal zit, zonder dat het overdreven aanvoelt. Alles klopt. Ook de personages zijn realistisch en overtuigend uitgewerkt, met diepgang én geloofwaardigheid.

De manier waarop Carter de verschillende verhaallijnen laat samenvallen, is echt knap gedaan. En dan dat plot... Verrassend, slim en perfect getimed. Het is zo’n boek dat je dichtklapt met een diepe zucht – vol bewondering én een beetje spijt dat het uit is.

Ik blijf grote fan. Wat een topauteur!