Lezersrecensie
Beschrijving van het einde van een tijdperk
De schrijfster behoort tot de hoge Engelse adel en kijkt terug op haar leven. Ja, dat is deels erg beschermd geweest, maar ze heeft naast nogal wat ups ook downs gekend.
Ja, ze maakte onder andere als hofdame en vriendin van de zuster van de Engelse koningin Elizabeth nogal wat mee. Dat maakt deze memoires interessant. Helaas zie ik onder de recensies nogal wat opmerkingen van lezers die oordelen vanuit een hedendaags standpunt. Anne Glenconner groeit op tussen de twee Wereldoorlogen, als de Engelse aristocratie nog wanhopig probeert te leven volgens de Victorian/Edwardian ideeën.
Ja, haar man had geld, maakte het eiland Mustique wereldberoemd en zij kon dankzij zijn geld reizen - maar wat voor vent was dat? Helemaal waar dat ze in een bubbel leefde - ondanks dat ze als enige vrouwelijke handelsreizigster voor de Hockham pottenbakkerij als enige vrouw door Engeland en Amerika reisde. Maar wat voor huwelijk had ze? Ze heeft helemaal gelijk, als ze schrijft dat rijken gewoon geen contact hebben, of dat verliezen met de werkelijkheid.
Aanleiding voor haar memoires, is de Netflix serie over het Engelse koningshuis (waar Glenconner uiteindelijk ontzettend kwaad over wordt). Glenconner krijgt bezoek van twee actrices die in die serie rollen gaan vervullen. Die proberen zich zo goed mogelijk in te leven in rollen en Glenconner haalt herinneringen met ze op over hoe het er voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog aan toe ging. De familie van Glenconner heeft namelijk altijd vrij veel te maken gehad met het Engelse koningshuis.
Na het bezoek van de twee actrices begint de nu negentigjarige Glenconner na te denken. Ja, ze heeft eigenlijk best een bijzonder leven gehad. Waarom niet haar memoires schrijven? Het resultaat is dit boek dat herinneringen ophaalt aan haar familie, haar jeugd, haar huwelijk, haar werk als hofdame van Princess Margaret etc.
Hoewel ze opgroeit in een aristocratische familie met een kolossaal landhuis, is haar familie niet rijk. Haar vader is wel erfgenaam, maar hij heeft alleen dochters. Hij zal dus wel het landgoed besturen, de vader van Elisabeth en Margaret dienen en later hun moeder, een titel dragen, maar na zijn dood zal alles naar een andere tak van de familie gaan. Denk aan de boeken van bijvoorbeeld Jane Austen.
Glenconner groeit op in een wereld waar Victoriaanse en Edwardiaanse gebruiken nog hoog worden gehouden. Haar scholing is onder de maat: studeren zit er niet in. Het 'seizoen' geldt nog, net als voorgesteld worden aan de Koning en 'debuteren'. Meisjes dienen als maagd het huwelijk in te gaan, een goede partij aan de haak te slaan en scheiden is uit den boze. Het komt binnen de familie een enkele keer voor (als je echtgenoot je meerdere keren met een mes achterna zit), maar na scheiding ben je 'dood' voor je omgeving en het is aan de ouders om er voor te zorgen dat meisjes in zo'n geval bijvoorbeeld onderdak hebben. (Gelukkig biedt de vader van Glenconner een boerderij aan haar te koop aan, waar ze nu woont). Sommige lezers vergeten, dat zelfs eind jaren '70 in Nederland nog gold: scheiden is een schande.
Glenconner staat in de kou, als ze eind jaren '50 trouwt en kort daarna (zwanger) bij haar man weg loopt: lay back and think of England! Eerder verbrak haar eerste liefde laf de verloving: het gerucht ging, dat binnen haar familie gekte voor kwam (bad blood) en rijk was ze natuurlijk ook niet. Helaas nam niemand de moeite om uit te zoeken hoe het zat met de rijke familie Tennant (adellijke titel Glenconner) en de man met wie Glenconner uiteindelijk trouwt. Glenconner zal veel verzwegen hebben in dit boek en praat nog meer goed, maar wat te denken over zijn "voyeurisme" (ik kan de walgelijke gebeurtenissen hier niet beschrijven), zijn driftbuien (psychologen en psychiaters weten er ook geen raad mee) - om maar twee punten te noemen.
Net als anderen, waaronder Princess Margaret, weet Glenconner een eigen leven op te bouwen en een min of meer functionerend huwelijk. Zoals gebruikelijk in haar kringen, is dat met behulp van nannies en ander personeel en kostscholen. Een van haar steunpilaren is Barbara Barnes, die later de nanny wordt van William en Harry en er ook zal zijn als Glenconner te maken krijgt met een serie familiedrama's.
Al met al is het boek het lezen zeker waard. Fans van series als Downtown Abbey en The Crown zullen er zeker van smullen, net als anderen die geïnteresseerd zijn in (culturele) geschiedenis. Voor fans van Princess Margaret is het goed te weten dat Glenconner dit boek niet alleen schreef omdat ze door actrices geraadpleegd werd voor de Netflix serie (vóór ze woedend op die fictie-serie reageerde), maar ook om het beeld van Princess Margaret te nuanceren. Daar is deze voormalig hofdame redelijk in geslaagd.
Ja, ze maakte onder andere als hofdame en vriendin van de zuster van de Engelse koningin Elizabeth nogal wat mee. Dat maakt deze memoires interessant. Helaas zie ik onder de recensies nogal wat opmerkingen van lezers die oordelen vanuit een hedendaags standpunt. Anne Glenconner groeit op tussen de twee Wereldoorlogen, als de Engelse aristocratie nog wanhopig probeert te leven volgens de Victorian/Edwardian ideeën.
Ja, haar man had geld, maakte het eiland Mustique wereldberoemd en zij kon dankzij zijn geld reizen - maar wat voor vent was dat? Helemaal waar dat ze in een bubbel leefde - ondanks dat ze als enige vrouwelijke handelsreizigster voor de Hockham pottenbakkerij als enige vrouw door Engeland en Amerika reisde. Maar wat voor huwelijk had ze? Ze heeft helemaal gelijk, als ze schrijft dat rijken gewoon geen contact hebben, of dat verliezen met de werkelijkheid.
Aanleiding voor haar memoires, is de Netflix serie over het Engelse koningshuis (waar Glenconner uiteindelijk ontzettend kwaad over wordt). Glenconner krijgt bezoek van twee actrices die in die serie rollen gaan vervullen. Die proberen zich zo goed mogelijk in te leven in rollen en Glenconner haalt herinneringen met ze op over hoe het er voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog aan toe ging. De familie van Glenconner heeft namelijk altijd vrij veel te maken gehad met het Engelse koningshuis.
Na het bezoek van de twee actrices begint de nu negentigjarige Glenconner na te denken. Ja, ze heeft eigenlijk best een bijzonder leven gehad. Waarom niet haar memoires schrijven? Het resultaat is dit boek dat herinneringen ophaalt aan haar familie, haar jeugd, haar huwelijk, haar werk als hofdame van Princess Margaret etc.
Hoewel ze opgroeit in een aristocratische familie met een kolossaal landhuis, is haar familie niet rijk. Haar vader is wel erfgenaam, maar hij heeft alleen dochters. Hij zal dus wel het landgoed besturen, de vader van Elisabeth en Margaret dienen en later hun moeder, een titel dragen, maar na zijn dood zal alles naar een andere tak van de familie gaan. Denk aan de boeken van bijvoorbeeld Jane Austen.
Glenconner groeit op in een wereld waar Victoriaanse en Edwardiaanse gebruiken nog hoog worden gehouden. Haar scholing is onder de maat: studeren zit er niet in. Het 'seizoen' geldt nog, net als voorgesteld worden aan de Koning en 'debuteren'. Meisjes dienen als maagd het huwelijk in te gaan, een goede partij aan de haak te slaan en scheiden is uit den boze. Het komt binnen de familie een enkele keer voor (als je echtgenoot je meerdere keren met een mes achterna zit), maar na scheiding ben je 'dood' voor je omgeving en het is aan de ouders om er voor te zorgen dat meisjes in zo'n geval bijvoorbeeld onderdak hebben. (Gelukkig biedt de vader van Glenconner een boerderij aan haar te koop aan, waar ze nu woont). Sommige lezers vergeten, dat zelfs eind jaren '70 in Nederland nog gold: scheiden is een schande.
Glenconner staat in de kou, als ze eind jaren '50 trouwt en kort daarna (zwanger) bij haar man weg loopt: lay back and think of England! Eerder verbrak haar eerste liefde laf de verloving: het gerucht ging, dat binnen haar familie gekte voor kwam (bad blood) en rijk was ze natuurlijk ook niet. Helaas nam niemand de moeite om uit te zoeken hoe het zat met de rijke familie Tennant (adellijke titel Glenconner) en de man met wie Glenconner uiteindelijk trouwt. Glenconner zal veel verzwegen hebben in dit boek en praat nog meer goed, maar wat te denken over zijn "voyeurisme" (ik kan de walgelijke gebeurtenissen hier niet beschrijven), zijn driftbuien (psychologen en psychiaters weten er ook geen raad mee) - om maar twee punten te noemen.
Net als anderen, waaronder Princess Margaret, weet Glenconner een eigen leven op te bouwen en een min of meer functionerend huwelijk. Zoals gebruikelijk in haar kringen, is dat met behulp van nannies en ander personeel en kostscholen. Een van haar steunpilaren is Barbara Barnes, die later de nanny wordt van William en Harry en er ook zal zijn als Glenconner te maken krijgt met een serie familiedrama's.
Al met al is het boek het lezen zeker waard. Fans van series als Downtown Abbey en The Crown zullen er zeker van smullen, net als anderen die geïnteresseerd zijn in (culturele) geschiedenis. Voor fans van Princess Margaret is het goed te weten dat Glenconner dit boek niet alleen schreef omdat ze door actrices geraadpleegd werd voor de Netflix serie (vóór ze woedend op die fictie-serie reageerde), maar ook om het beeld van Princess Margaret te nuanceren. Daar is deze voormalig hofdame redelijk in geslaagd.
2
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Kate
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
