Ook wie lief en aardig is, kan zijn billen weleens branden

Spitskruim is een klein dorpje waar alle inwoners hun eigen taak hebben en elkaar helpen. De zijderups spint dekbedden, de waterjuffer deelt drinken uit en de bijen horen er ook gewoon bij. Op een dag loopt grote, groene cycloop de straten in en richt een ravage aan. Toch reageren de dorpsbewoners erg vriendelijk. Ze besluiten de cycloop te helpen, want met dat ene oog kan hij alles niet zo goed zien.  

In De cycloop (4+) blazen auteur Daan Remmerts de Vries en illustratrice Floor Rieder het éénogige monster uit de Griekse mythologie nieuw leven in. Boeken over monsters zijn er genoeg. In sommige verhalen blijken ze een vriendelijk kantje te hebben en in andere verhalen worden ze overwonnen door de held. In De Cycloop loopt het anders. De auteur blijft dicht bij de barbaarse natuur van de reuzen uit de mythes en er is geen held die de meubels weet te redden. Er is verwoesting en egoïsme. In het dorp heerst er echter samenhorigheid en ook wat medelijden. De cycloop van Rieder is een kikkerachtig wezen waar de insecten uit het dorp in wezen weinig tegen kunnen beginnen, maar ze laten zich er ook weer niet door uit het lood slaan. Dat geeft het verhaal een onverwacht kantje en draagt bij aan de originaliteit.  

Remmerts de Vries schreef het verhaal. Hij gebruikte hiervoor bondige, korte zinnen die gemakkelijk voor te lezen zijn. Het geeft de plot het nodige tempo. De tekst probeert het niet over te nemen van de illustraties, wel vult die de gaten op waar nodig. Er is een goede balans. Hij is echter redelijk klein gedrukt en af en toe kost het wat moeite om die terug te vinden op de pagina.      

Illustratrice Floor Rieder maakte afbeeldingen in allerlei formaten. Hiervoor koos ze linoleumdruk, een druktechniek die vergelijkbaar is met een houtsnede waarbij een afbeelding wordt uitgesneden uit een stuk linoleum en vervolgens wordt ingewreven met inkt. Soms treft de lezer twee prenten aan op één blad, dan weer eens vier, maar vaak zijn ze paginagroot. De cycloop is een prentenboek, toch voelt het door de opbouw en de manier waarop de illustraties zijn vormgegeven een beetje aan als een graphic novel. Er is bijzonder veel om naar te kijken. De prenten zijn druk en best gedetailleerd. Op zich is dat leuk, tenzij ze doorlopen over de hele spread en er geen visuele rustpunten te bekennen zijn. Dan voelt het aan alsof Rieder er wat te veel in heeft willen stoppen en valt er iets te zeggen voor wat meer soberheid. De lijnvoering is opvallend. Zwarte en witte lijnen omgeven alle figuren. Deze contouren zorgen ervoor dat de figuren loskomen uit de donkere achtergrond. Zachte groene, gele en rode tinten brengen leven in het geheel. De speciale vormgeving van het boek maakt het een hebbedingetje en onderscheidt het van de massa.    

De cycloop is het soort prentenboek waarvoor bij het voorlezen goed te tijd moet worden genomen om alles te bekijken. Het vraagt om aandacht en verdient die ook. Het is creatief aangepakt en boeiend. Op het einde is er bovendien als extraatje nog een soort aftiteling waarin de personages op een rijtje worden gezet aan de hand van details uit de illustraties. Het is een leuke uitdaging om de prenten te vinden waarin de afgebeelde personages te vinden zijn.