Lezersrecensie
Deels boeiend, deels niet
Wendy Walker studeerde magna cum laude af aan het Georgetown University Law Centre, maar ook aan de Brown University. Tevens volgde ze de London School of Economics and Political Science. Na haar studie werkte ze als financieel analist bij Goldman, Sachs & Co. en was ze advocaat op het gebied van familierecht. Ze begon met schrijven terwijl ze thuis haar drie zoons opvoedde. Ze debuteerde in 2008 met de roman Four wives en in 2016 verscheen haar psychologische thriller Niet alles is vergeten. Het Cassandra-effect is haar nieuwste thriller en is in 2017 uitgegeven.
Op een mooie dag in juli staat Cassandra (Cass) voor de deur van haar moeder en stiefvader. Plotseling, wat drie jaar eerder was ze, samen met haar oudere zus Emma, plotseling verdwenen. Het enige dat destijds was gevonden, was de auto van Emma. Na haar terugkeer vertelt Cass dat ze waren ontvoerd en dat ze op een eiland gevangen werden gehouden. Abby Winter en Leo Strauss, beiden van de FBI, doen, net als drie jaar geleden, onderzoek. Dan komt naar voren dat Cass moest leven met een narcistische moeder, een onvoorspelbare stiefvader en een zus die iedereen om haar vinger windt. Of is het Cass die manipuleert?
Het Cassandra-effect wordt verteld vanuit twee perspectieven. Het eerste is vanuit dat van Cass en wordt verteld in de ik-vorm. Het tweede is geschreven in de tweede persoon en wordt verteld vanuit het perspectief van Dr. Abby Winter. Door dit onderscheid ontstaat er geen enkel misverstand wie dat specifieke deel vertelt. Daarnaast wordt boven ieder hoofdstuk ook nog eens de naam van de verteller als titel vermeld. Deze indeling zorgt niet alleen voor duidelijkheid, maar heeft als neveneffect dat de puzzel rond de verdwijning van de meisjes steeds meer opgelost worden. Maar dan dus wel telkens vanuit dat andere gezichtspunt. Een interessante keuze.
In de slotzin in het derde hoofdstuk geeft Cass aan dat ze het verhaal dat ze verzonnen heeft geen eer aandoet. Wat je daarna aanvankelijk te lezen krijgt, doet inderdaad erg onrealistisch aan omdat het veel te doorzichtig lijkt om waar te zijn. Dit gevoel kan echter ook ontstaan zijn doordat je weet dat er iets niet klopt. Desondanks krijg je tijdens het lezen toch nog regelmatig de indruk dat het wel degelijk waar moet zijn. Cass vertelt namelijk te veel details die simpelweg geen verzinsels kúnnen zijn. Hiermee weet Walker de lezer toch enigszins op het verkeerde been te zetten.
De schrijfstijl van Het Cassandra-effect is nogal wisselend. De ene keer is het vrij lastig leesbaar, in het bijzonder de verhalen van Cass. Maar daartegenover staat wel weer dat dat van Abby een stuk vlotter, en dus prettiger, leest. De lezer zal, om het verband niet te verliezen, de aandacht daardoor wel bij het verhaal moeten houden. Hoewel het verhaal niet bijster veel verrassende wendingen kent, doet er zich in de ontknoping in ieder geval wel een voor. Komt dat gebrek aan plotwendingen doordat het verhaal van Cass meer weg heeft van een roman en in dat van Abby de echte thrillerelementen ontbreken?
Wat nog wel eens verwarrend is, is de tijdsaanduiding. Omdat niet altijd even duidelijk is wanneer zich iets afspeelt, is het soms wel verstandig om een stuk tekst even terug te lezen om het verhaal in de juiste tijd te kunnen plaatsen. Een erg goede keuze is de vertaalde Nederlandse titel van het boek. Het Cassandra-effect slaat in dit geval niet alleen op Cass, maar ook het gelijknamige psychologische syndroom. En wat het boek betreft, Wendy Walker heeft zeker geen onaardig verhaal in elkaar gezet. Het was deels boeiend, deels ook niet. Maar origineel was het zeker.
Op een mooie dag in juli staat Cassandra (Cass) voor de deur van haar moeder en stiefvader. Plotseling, wat drie jaar eerder was ze, samen met haar oudere zus Emma, plotseling verdwenen. Het enige dat destijds was gevonden, was de auto van Emma. Na haar terugkeer vertelt Cass dat ze waren ontvoerd en dat ze op een eiland gevangen werden gehouden. Abby Winter en Leo Strauss, beiden van de FBI, doen, net als drie jaar geleden, onderzoek. Dan komt naar voren dat Cass moest leven met een narcistische moeder, een onvoorspelbare stiefvader en een zus die iedereen om haar vinger windt. Of is het Cass die manipuleert?
Het Cassandra-effect wordt verteld vanuit twee perspectieven. Het eerste is vanuit dat van Cass en wordt verteld in de ik-vorm. Het tweede is geschreven in de tweede persoon en wordt verteld vanuit het perspectief van Dr. Abby Winter. Door dit onderscheid ontstaat er geen enkel misverstand wie dat specifieke deel vertelt. Daarnaast wordt boven ieder hoofdstuk ook nog eens de naam van de verteller als titel vermeld. Deze indeling zorgt niet alleen voor duidelijkheid, maar heeft als neveneffect dat de puzzel rond de verdwijning van de meisjes steeds meer opgelost worden. Maar dan dus wel telkens vanuit dat andere gezichtspunt. Een interessante keuze.
In de slotzin in het derde hoofdstuk geeft Cass aan dat ze het verhaal dat ze verzonnen heeft geen eer aandoet. Wat je daarna aanvankelijk te lezen krijgt, doet inderdaad erg onrealistisch aan omdat het veel te doorzichtig lijkt om waar te zijn. Dit gevoel kan echter ook ontstaan zijn doordat je weet dat er iets niet klopt. Desondanks krijg je tijdens het lezen toch nog regelmatig de indruk dat het wel degelijk waar moet zijn. Cass vertelt namelijk te veel details die simpelweg geen verzinsels kúnnen zijn. Hiermee weet Walker de lezer toch enigszins op het verkeerde been te zetten.
De schrijfstijl van Het Cassandra-effect is nogal wisselend. De ene keer is het vrij lastig leesbaar, in het bijzonder de verhalen van Cass. Maar daartegenover staat wel weer dat dat van Abby een stuk vlotter, en dus prettiger, leest. De lezer zal, om het verband niet te verliezen, de aandacht daardoor wel bij het verhaal moeten houden. Hoewel het verhaal niet bijster veel verrassende wendingen kent, doet er zich in de ontknoping in ieder geval wel een voor. Komt dat gebrek aan plotwendingen doordat het verhaal van Cass meer weg heeft van een roman en in dat van Abby de echte thrillerelementen ontbreken?
Wat nog wel eens verwarrend is, is de tijdsaanduiding. Omdat niet altijd even duidelijk is wanneer zich iets afspeelt, is het soms wel verstandig om een stuk tekst even terug te lezen om het verhaal in de juiste tijd te kunnen plaatsen. Een erg goede keuze is de vertaalde Nederlandse titel van het boek. Het Cassandra-effect slaat in dit geval niet alleen op Cass, maar ook het gelijknamige psychologische syndroom. En wat het boek betreft, Wendy Walker heeft zeker geen onaardig verhaal in elkaar gezet. Het was deels boeiend, deels ook niet. Maar origineel was het zeker.
1
Reageer op deze recensie
