Lezersrecensie
krachtige roman
De in Londen wonende Dani Atkins bracht vele uren door in de metro. Deze gebruikte ze niet alleen om te lezen, maar ook om te dromen over haar eigen boek. En deze droom kwam uit. In 2015 werd Versplinterd uitgegeven. Daarna volgden al snel Dromen van jou (2017), Zonder mij (2019), Duet met jou (2021) en Een hemel vol sterren (2022). Haar nieuwste boek is Wat wij samen waren.
Waar gaat Wat wij samen waren over?
Amelia wordt net op tijd gevonden, was ze iets later gevonden dan was haar hart ermee gestopt. Als haar zus Lexi haar in het ziekenhuis opzoekt, klopt Amelia’s hart weer, maar heeft haar geheugen valse herinneringen aangemaakt in haar hoofd. Herinneringen aan ene Sam. Een liefdesrelatie die nooit heeft bestaan…
Lexi wil niets liever dan haar zus helpen. Daarvoor schakelt ze de hulp in van dierenarts Nick, die veel op de man uit haar valse herinneringen lijkt. Lexi en Nick zetten alle dates in scène en fotograferen deze. Hopelijk helpt het om Amelia’s echte herinneringen terug te halen. Als de vonk tussen Lexi en Nick overslaat zit Lexi met een groot dilemma, want hoe kan ze verliefd worden op de gedroomde man van haar zusje?
Wat wij samen waren heeft in mijn ogen een niet zo’n mooie cover. De felle roze en blauwe kleuren die samen een hartje vormen, staan in schril contrast met de inhoud van het verhaal. Eerder verwachtte ik deze kleuren bij een boek over baby’s.
Met haar prachtige schrijfstijl en indrukwekkende thema’s zoals: geheugenverlies, ziekte, zusterliefde en verliefd worden, weet Atkins de lezers weer helemaal voor zich te winnen. Bladzijde na bladzijde raak je verder verwikkeld in de strijd die Amelia voert om haar herinneringen weer terug te krijgen. Of het haar lukt…?
De beeldende schrijfstijl zorgt ervoor dat je het gebrul van de wind bij de zee kan horen, maar ook het piepende geluid van de ziekenhuis monitoren niet kan negeren tijdens het lezen. Door deze beeldende schrijfstijl sleept Atkins je geheel mee in de situatie.
Er zijn in Wat wij samen waren genoeg plotwendingen om te zorgen dat je het boek maar moeilijk naast je neer kan leggen. Sommige wendingen zijn voorspelbaar, andere wendingen komen uit het niets en zorgen soms voor grappige of ingewikkelde nieuwe situaties tussen de hoofdpersonen.
Wat wij samen waren is een prachtige, hartverscheurende en krachtige roman over ziekte en zussenliefde. Een verhaal dat bij het omslaan van de laatste bladzijde nog lang in je hoofd zal zitten.
Wat wij samen waren krijgt van mij 4 sterren.
Waar gaat Wat wij samen waren over?
Amelia wordt net op tijd gevonden, was ze iets later gevonden dan was haar hart ermee gestopt. Als haar zus Lexi haar in het ziekenhuis opzoekt, klopt Amelia’s hart weer, maar heeft haar geheugen valse herinneringen aangemaakt in haar hoofd. Herinneringen aan ene Sam. Een liefdesrelatie die nooit heeft bestaan…
Lexi wil niets liever dan haar zus helpen. Daarvoor schakelt ze de hulp in van dierenarts Nick, die veel op de man uit haar valse herinneringen lijkt. Lexi en Nick zetten alle dates in scène en fotograferen deze. Hopelijk helpt het om Amelia’s echte herinneringen terug te halen. Als de vonk tussen Lexi en Nick overslaat zit Lexi met een groot dilemma, want hoe kan ze verliefd worden op de gedroomde man van haar zusje?
Wat wij samen waren heeft in mijn ogen een niet zo’n mooie cover. De felle roze en blauwe kleuren die samen een hartje vormen, staan in schril contrast met de inhoud van het verhaal. Eerder verwachtte ik deze kleuren bij een boek over baby’s.
Met haar prachtige schrijfstijl en indrukwekkende thema’s zoals: geheugenverlies, ziekte, zusterliefde en verliefd worden, weet Atkins de lezers weer helemaal voor zich te winnen. Bladzijde na bladzijde raak je verder verwikkeld in de strijd die Amelia voert om haar herinneringen weer terug te krijgen. Of het haar lukt…?
De beeldende schrijfstijl zorgt ervoor dat je het gebrul van de wind bij de zee kan horen, maar ook het piepende geluid van de ziekenhuis monitoren niet kan negeren tijdens het lezen. Door deze beeldende schrijfstijl sleept Atkins je geheel mee in de situatie.
Er zijn in Wat wij samen waren genoeg plotwendingen om te zorgen dat je het boek maar moeilijk naast je neer kan leggen. Sommige wendingen zijn voorspelbaar, andere wendingen komen uit het niets en zorgen soms voor grappige of ingewikkelde nieuwe situaties tussen de hoofdpersonen.
Wat wij samen waren is een prachtige, hartverscheurende en krachtige roman over ziekte en zussenliefde. Een verhaal dat bij het omslaan van de laatste bladzijde nog lang in je hoofd zal zitten.
Wat wij samen waren krijgt van mij 4 sterren.
1
Reageer op deze recensie