Een verrassende, horrorachtige en bizarre thriller

In een slaperig kustplaatsje waarin nooit wat gebeurt krijgt het leven van de zeventienjarige Billy Hasler een angstaanjagende wending. Zijn beste vriend David Spivey erft een mysterieus huis op een nabijgelegen eiland. Het lijkt de perfecte plek om hun laatste zomer door te brengen voordat ze beiden naar de universiteit gaan. Geen ouders, geen problemen, geen verantwoordelijkheden. Ze graven in het verleden van het duistere eiland en hiermee weken de jongens een oud kwaad op. Wat begint als een onschuldig zomeravontuur mondt uit in een regelrechte nachtmerrie. Want al snel blijkt dat het huis een markante beheerder heeft die regels heeft opgesteld voor diegene die het huis betreden. Dit zijn de belangrijkste:
- Geef Emerson eten, alsjeblieft;
- Wie hier is bij zonsondergang, moet blijven tot zonsopkomst;
- Doe nooit de deuren op slot;
- De eerste verdieping en alles daarboven is verboden voor gasten.

Mijn ervaring:
Wat een heerlijke, horrorachtige en bizarre thriller. J.D. Barker heeft een levendige, redelijk vlotte en fijne schrijfstijl en weer enorm veel sfeer en gevoel in zijn verhaal te stoppen. Daarbij weet J.D. Barker perfect wanneer hij de verhaallijn moet versnellen, vertragen of dingen in het ongewisse laat wat vragen oproept en de spanning verhoogt.

We volgen het verhaal door de ogen van de zeventienjarige Billy Hasler. De personages zijn erg goed en heel divers en uniek uitgewerkt. Doordat J.D. Barker het verhaal begint met diverse en uiteenlopende personages neer te zetten en te beschrijven, krijg je zo van iedereen een duidelijk en goed beeld. Daarbij weet hij ook hun dagelijkse bezigheden en leven hierin mee te nemen.

Het boek begint met Billy, elf jaar na die bewuste zomer. Hij heeft het duidelijk moeilijk en is getraumatiseerd en is voor het eerst terug in het huis. Door dit begin, wat enigszins voelt als een proloog weet J.D. Bakker je nieuwsgierig te maken. Dan gaan we terug in de tijd en wordt het verhaal langzaam opgebouwd. Eerst worden de diverse personages geïntroduceerd en wordt het leven en met name het tienerleven van Billy en David. Eigenlijk komt er pas halverwege het verhaal spanning en echte horror elementen in de verhaallijn. Wel bevat het verhaal al snel een duistere en grimmige sfeer. Halverwege het verhaal verandert ook het vertelperspectief en beleven we het verhaal door de ogen van Billy als Chief Whaley, de lokale politieagent. Het verhaal kent een hoop twisten, bizarre wendingen en gebeurtenissen. Je hebt op een gegeven moment geen idee meer hoe het verhaal precies gaat aflopen, alleen dat het geen goed einde brengt. Het is een verrassend en bizar plot, wat eigenlijk perfect past bij het duistere, grimmiger en enigszins bizarre verhaal. Toch weet J.D. Barker me nogmaals te verbazen, als ik in het nawoord lees,  dat een aantal dingen echt hebben plaatsgevonden.

Wat ik op zolder bewaar is een verrassende, horrorachtige en bizarre thriller. J.D. Baker heeft een levendige en fijne schrijfstijl en weet enorm veel sfeer en gevoel in zijn verhaal te stoppen. Het verhaal begint elf jaar later, wat direct je nieuwsgierigheid wekt. Dan gaan we terug in de tijd en beleven we het verhaal op chronologische volgorde. De personages worden mooi uitgewerkt en er ontvouwt zich een horrorachtig, een bizar en onstuimig maar wel ontzettend spannend verhaal met veel wendingen en gebeurtenissen. Het verhaal heeft me echt verrast.