Helemaal van nu

Momo en de tijdspaarders

“Op een dag heb je geen zin meer om iets te doen... Niets interesseert je meer, alles is saai… dan verdwijnt geleidelijk zelfs dit gevoel en je voelt helemaal niets meer… Dan is het koud geworden binnenin je en je kunt niets en niemand meer liefhebben…. deze ziekte heet dodelijke verveling”

Ongelofelijk mooi boek. Geschreven in 1973 maar nog helemaal van het nu.
Het is van origine een kinderverhaal maar voor de volwassen mens is er heel veel tussen de regels door te lezen.

Het gaat over een kind wat alle tijd van de wereld heeft en helemaal leeft in het nu. Speelt, droomt, luistert en er helemaal is voor haar vrienden.
Ze leeft buiten de maatschappij in een oude ruïne.
In de stad heersen de mannen met grijze pakken en bolhoeden. De tijdspaarders, die vinden dat je je tijd niet mag verdoen, want het komt er in het leven op aan dat je iets bereikt en veel bezit.

In mijn beleving beschrijft het boek je eigen innerlijke, blije en vrije kind enerzijds. Anderzijds de ratrace waarin vele van ons terecht zijn gekomen. Michael Ende was zijn tijd ver vooruit met dit schrijven over een maatschappij die we nu van dichtbij beleven. Hij is tevens de schrijver van Het Oneindige verhaal.