Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Het spoor door de modder van eenzaamheid

Krista Feije 16 maart 2020
Letterlijk en figuurlijk ploeter ik me door de eerste 117 bladzijdes drasland van het boek ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’. Hopende dat het verhaal mij snel zal pakken en niet meer loslaat, opdat ik niet zal verdrinken in de vele samengestelde zinnen van wildlife biologe en auteur Delia Owens.

Met duidelijk kennis van zaken bedwelmt Owens, vanaf de eerste bladzijde, de lezer met metaforen en poëtische visualisaties van het moeras van Barkley Cove in North Carolina. Dit drasland is de geboortegrond van zesjarige Catherina Danielle Clark, roepnaam Kya. In een schrijnende verhaallijn leren we dit meisje, dat langzaam door al haar gezinsleden achtergelaten wordt, kennen. Daar verweeft zich een verhaallijn rondom een moord, die achttien jaar later plaatsvindt in de omgeving van Barkley Cove, doorheen. En langzaam als kruipend modder ontvouwt zich een verhaal van eenzaamheid, karig voedsel, schamele bezittingen, argwaan en vluchtgedrag.

Als lezer snak je naar licht in deze verstikkende duisternis. En op éénderde deel van de roman schuift de misère dan toch iets op om plaats te maken voor lichte spanning, vaart én een ontluikende liefde. De levensstandaard gaat omhoog en medemenselijkheid wordt tentoongespreid. Kya ontwikkelt zich, ondanks alle tegenslagen, tot een eigenzinnige natuurvrouwe met bijzonder veel kennis van haar leefomgeving.

Maar hoe staat het met het moordonderzoek? De bevooroordeelde bewoners van Barkley Cove wantrouwen al sinds mensenheugenis het moerasvolk, dat zich schuilhoudt op het veenwater rond hun dorp. En de meesten verdenken maar één persoon. Ze wijzen allemaal naar… dat typische moerasmeisje Kya.

Ondanks de trage schrijfstijl vol theatrale zinnen, herhalende beschrijvingen van voedsel en het gemis van spanning is de debuutroman van Owens toch 3 sterren waard. De vergelijkingen tussen de dieren- en mensenwereld en moeras en rechtszaal zijn treffend. En een aantal zinnen en quotes zijn ronduit prachtig. Dus pak het boek op, trek een spoor door de modder van eenzaamheid en lees deze hartverscheurende beproeving van een jonge vrouw.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Krista Feije

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.