Lezersrecensie
Fantasierijk en klassiek verhaal, maar afschuwelijk vertaald!
- Toen ze in het tuinhuisje grootvaders verjaardag wilde vieren, konden ze er haast niet bijkomen, want er stoeiden zevenentwintig nijlpaarden op het grasveld.
'Waar komen ze toch vandaan?' vroeg meneer Jonas, die het al lang niet meer leuk vond.
'Ze lopen gewoon met me mee als ik uit school kom', zei Kareltje, 'ze vinden me aardig'. -
Daar waar ze in Colombia op dit moment kampen met een ware nijlpaardeninvasie als gevolg van een hobby van ene Pablo Escobar, daar speelt in dit boek hetzelfde probleem. De familie Jonas krijgt ook te maken met de snelheid van vermenigvuldigen van deze landzoogdieren. Dagelijks loopt Kareltje Jonas naar school en elke dag lopen er meer nijlpaarden 'gewoon' met hem mee. De vader van Jonas ziet dat dit tot problemen kan leiden en schakelt hulp van de plaatselijke heks. Lukt het heks 'Nel Paardweg' om dit probleem te stoppen en wat voor andere verstrekkende gevolgen kan dit hebben?
Margaret Mahy is de grootste kinderboekenschrijver aller tijden van Nieuw-Zeeland. Zij schreef het origineel (The Boy Who Was Followed Home) in 1975. Dit verhaal is absoluut een mooi fantasierijk verhaal voor peuters en kleuters met een verrassende plot-twist. Naast de geweldige inspanningen van schrijver en illustrator Steven Kellogg, is daar ook het abominabele slechte werk van de vertaler L.M. Niskos. Het is zonde hoe deze vertaler van dit prachtverhaal van een grootse schrijfster er een potje van heeft gemaakt.
Zo vond de vertaler en uitgever het erg grappig om voor de heks (Mrs. Cathy Squinge) een Nederlandse vertaling te gebruiken naar 'Nel Paardweg'. Hier is absoluut niet gedacht aan de jongste luisteraar, want die begrijpen dit flauwe woordgrapje niet en raken alleen maar in de war.
Daarnaast worden de ouders van Kareltje in het boek aangeduid met 'Meneer Jonas' en 'Mevrouw Jonas', terwijl de Engelse variant gewoon spreekt over 'Robert's father' en 'Robert's mother'. Ook dit kan erg verwarrend werken voor de uiteindelijke doelgroep van dit boek, dus waarom niet gewoon 'de vader en de moeder van'? Om nog maar te zwijgen hoe deze L.M. Niskos het 'happily enough' kan omtoveren naar 'helemaal alleen'.
Dit alles doet niets af aan het verhaal van Margaret Mahy. Mijn tip is dan ook om tijdens het voorlezen deze namen zelf te vervangen, zodat er geen onduidelijkheden zijn voor de luisteraars. Het verhaal en de illustraties zijn absoluut ***** waard. Het aantal sterren voor de vertaler: -1.
'Waar komen ze toch vandaan?' vroeg meneer Jonas, die het al lang niet meer leuk vond.
'Ze lopen gewoon met me mee als ik uit school kom', zei Kareltje, 'ze vinden me aardig'. -
Daar waar ze in Colombia op dit moment kampen met een ware nijlpaardeninvasie als gevolg van een hobby van ene Pablo Escobar, daar speelt in dit boek hetzelfde probleem. De familie Jonas krijgt ook te maken met de snelheid van vermenigvuldigen van deze landzoogdieren. Dagelijks loopt Kareltje Jonas naar school en elke dag lopen er meer nijlpaarden 'gewoon' met hem mee. De vader van Jonas ziet dat dit tot problemen kan leiden en schakelt hulp van de plaatselijke heks. Lukt het heks 'Nel Paardweg' om dit probleem te stoppen en wat voor andere verstrekkende gevolgen kan dit hebben?
Margaret Mahy is de grootste kinderboekenschrijver aller tijden van Nieuw-Zeeland. Zij schreef het origineel (The Boy Who Was Followed Home) in 1975. Dit verhaal is absoluut een mooi fantasierijk verhaal voor peuters en kleuters met een verrassende plot-twist. Naast de geweldige inspanningen van schrijver en illustrator Steven Kellogg, is daar ook het abominabele slechte werk van de vertaler L.M. Niskos. Het is zonde hoe deze vertaler van dit prachtverhaal van een grootse schrijfster er een potje van heeft gemaakt.
Zo vond de vertaler en uitgever het erg grappig om voor de heks (Mrs. Cathy Squinge) een Nederlandse vertaling te gebruiken naar 'Nel Paardweg'. Hier is absoluut niet gedacht aan de jongste luisteraar, want die begrijpen dit flauwe woordgrapje niet en raken alleen maar in de war.
Daarnaast worden de ouders van Kareltje in het boek aangeduid met 'Meneer Jonas' en 'Mevrouw Jonas', terwijl de Engelse variant gewoon spreekt over 'Robert's father' en 'Robert's mother'. Ook dit kan erg verwarrend werken voor de uiteindelijke doelgroep van dit boek, dus waarom niet gewoon 'de vader en de moeder van'? Om nog maar te zwijgen hoe deze L.M. Niskos het 'happily enough' kan omtoveren naar 'helemaal alleen'.
Dit alles doet niets af aan het verhaal van Margaret Mahy. Mijn tip is dan ook om tijdens het voorlezen deze namen zelf te vervangen, zodat er geen onduidelijkheden zijn voor de luisteraars. Het verhaal en de illustraties zijn absoluut ***** waard. Het aantal sterren voor de vertaler: -1.
1
Reageer op deze recensie
