Lezersrecensie
Alle wegen leiden naar Zambia
Drie families, drie generaties, van verschillende afkomst, maar toch onlosmakelijk met elkaar verbonden met als centrale plaats de Victoriawatervallen in Zambia.
Het boek is opgedeeld in drie delen, de grootmoeders Sibilla, Agnes en Matha, de moeders Silvia, Isabella en Thandiwe en de kinderen Joseph, Jacob en Naila.
In het eerste deel staat als eerste de Italiaanse Sibilla centraal die de bijzondere eigenschap heeft dat ze volledig behaard is. Wanneer ze het afscheert of wegknipt groeit het in razend tempo weer aan. Ze wordt door haar moeder ver weg van andere mensen gehouden. De bazin van haar moeder nodigt haar stiekem uit voor de feesten die ’s avonds gegeven worden. Hier wordt ze eigenlijk weggezet als een soort curiositeit. Maar hierdoor ontmoet ze wel haar echtgenoot Federico met wie ze naar Zambia vlucht.
Agnes is de tweede hoofdrolspeelster in het eerste deel. Ze is een talentvolle Britse tennisster, maar die carrière kan ze vaarwel zeggen als ze blind wordt. Haar ouders bieden onderdak aan een talentvolle Zambiaanse student die in de ban raakt van Agnes, ze raken verliefd en verloven zich tegen de zin van haar ouders in. Hierop besluiten ze om naar zijn thuisland Zambia te gaan.
Als derde wordt het leven van Matha beschreven, een Zambiaanse die bijzonder intelligent blijkt te zijn. Ondanks dat ze een meisje is krijgt ze toch kansen om te leren. Via haar leraar komt ze terecht in de strijd voor de onafhankelijkheid van Zambia.
Het boek gaat verder met de levens van de moeders en de kinderen. Langzaam vervlechten de verschillende verhaallijnen in elkaar.
Alle wegen leiden naar Zambia, het geboorteland van schrijfster Namwali Serpell. Ze heeft een hele gedetailleerde, bij vlagen sprookjesachtige schrijfstijl. Het boek is erg vol en dan niet alleen qua bladzijdes (784 p.). Het heeft veel verschillende verhaallijnen, elk met zijn vele karakters en veel verschillende thema’s waardoor het ondanks de toegankelijke schrijfstijl, nog best een pittig boek is om te lezen. Je moet er echt je aandacht bijhouden om ten volle van het boek te kunnen genieten.
Het boek is opgedeeld in drie delen, de grootmoeders Sibilla, Agnes en Matha, de moeders Silvia, Isabella en Thandiwe en de kinderen Joseph, Jacob en Naila.
In het eerste deel staat als eerste de Italiaanse Sibilla centraal die de bijzondere eigenschap heeft dat ze volledig behaard is. Wanneer ze het afscheert of wegknipt groeit het in razend tempo weer aan. Ze wordt door haar moeder ver weg van andere mensen gehouden. De bazin van haar moeder nodigt haar stiekem uit voor de feesten die ’s avonds gegeven worden. Hier wordt ze eigenlijk weggezet als een soort curiositeit. Maar hierdoor ontmoet ze wel haar echtgenoot Federico met wie ze naar Zambia vlucht.
Agnes is de tweede hoofdrolspeelster in het eerste deel. Ze is een talentvolle Britse tennisster, maar die carrière kan ze vaarwel zeggen als ze blind wordt. Haar ouders bieden onderdak aan een talentvolle Zambiaanse student die in de ban raakt van Agnes, ze raken verliefd en verloven zich tegen de zin van haar ouders in. Hierop besluiten ze om naar zijn thuisland Zambia te gaan.
Als derde wordt het leven van Matha beschreven, een Zambiaanse die bijzonder intelligent blijkt te zijn. Ondanks dat ze een meisje is krijgt ze toch kansen om te leren. Via haar leraar komt ze terecht in de strijd voor de onafhankelijkheid van Zambia.
Het boek gaat verder met de levens van de moeders en de kinderen. Langzaam vervlechten de verschillende verhaallijnen in elkaar.
Alle wegen leiden naar Zambia, het geboorteland van schrijfster Namwali Serpell. Ze heeft een hele gedetailleerde, bij vlagen sprookjesachtige schrijfstijl. Het boek is erg vol en dan niet alleen qua bladzijdes (784 p.). Het heeft veel verschillende verhaallijnen, elk met zijn vele karakters en veel verschillende thema’s waardoor het ondanks de toegankelijke schrijfstijl, nog best een pittig boek is om te lezen. Je moet er echt je aandacht bijhouden om ten volle van het boek te kunnen genieten.
1
Reageer op deze recensie