Lezersrecensie
Net iets te kort voor een diepgaande feelgood, eerder een Young Adult boek
Het thema van deze nieuwe feelgood van Marjon Weerink met veel aangekondigde humor en onverwachte wendingen is pesten. Lisa bleek vroeger de pester en ze komt na jaren terug in contact met Alex, haar slachtoffer en meteen ook haar nieuwe tegenspeler in een op til staande musical van Belle en Het Beest. De insteek van het verhaal was best origineel en zeer veelbelovend, het atypische thema van een vrouwelijke pester die haar mannelijk slachtoffer terug ontmoet vond ik heel gedurfd en out-of-the-box.
Maar ondanks de veelbelovende personages en het actuele onderwerp, was het verhaal voor mij echter niet altijd zeer fijn uitgewerkt. Ik miste diepgang bij de flashbacks naar de pesttijd van Lisa en de jonge personages. Ik heb me na de eerste 100 blz wat door het verhaal moeten worstelen, de spanningsboog om absoluut verder in het verhaal te willen lezen verdween en het boek verviel een beetje in een aaneenschakeling van “repeteren, werken en poes voederen”. Gelukkig kwam er na 2/3e van het verhaal opnieuw wat tempo in het verhaal.
De eerste hoofdstukken zijn naar mijn aanvoelen ook stroever geschreven dan de rest van het verhaal. In de toch eenvoudige zinnen worden vaak woorden als ‘alweer’, ‘inmiddels’ en ‘althans’ gebruikt die ervoor zorgen dat bepaalde zinnen gekunsteld overkomen. Als de personages 10 jaar jonger zouden zijn, en dat kan gerust, vind ik de schrijfstijl, zinsbouw en verhaallijnen veel meer aansluiten bij een Young Adult boek (14-16 jaar), dan een volwassen feelgood roman. Het had niet dat ‘iets’ tekort voor mij om een diepgaande feelgood te zijn. Het werd naar mijn aanvoelen net te weinig doortastend en te braafjes uitgewerkt voor volwassenen. Ook de grote hoeveelheid aan andere maatschappelijke thema’s naast het pesten dat erbij werd betrokken, maakte het boek af en toe toch wat belerend en meer op maat van de jeugd.
Toch heb ik het vorige boek van Marjon Weerink (Op het verkeerde spoor) gedownload op mijn e-reader en ga ik dit zeker ten gepaste tijde nog eens lezen.
Finale besluit: 3 sterren.
Maar ondanks de veelbelovende personages en het actuele onderwerp, was het verhaal voor mij echter niet altijd zeer fijn uitgewerkt. Ik miste diepgang bij de flashbacks naar de pesttijd van Lisa en de jonge personages. Ik heb me na de eerste 100 blz wat door het verhaal moeten worstelen, de spanningsboog om absoluut verder in het verhaal te willen lezen verdween en het boek verviel een beetje in een aaneenschakeling van “repeteren, werken en poes voederen”. Gelukkig kwam er na 2/3e van het verhaal opnieuw wat tempo in het verhaal.
De eerste hoofdstukken zijn naar mijn aanvoelen ook stroever geschreven dan de rest van het verhaal. In de toch eenvoudige zinnen worden vaak woorden als ‘alweer’, ‘inmiddels’ en ‘althans’ gebruikt die ervoor zorgen dat bepaalde zinnen gekunsteld overkomen. Als de personages 10 jaar jonger zouden zijn, en dat kan gerust, vind ik de schrijfstijl, zinsbouw en verhaallijnen veel meer aansluiten bij een Young Adult boek (14-16 jaar), dan een volwassen feelgood roman. Het had niet dat ‘iets’ tekort voor mij om een diepgaande feelgood te zijn. Het werd naar mijn aanvoelen net te weinig doortastend en te braafjes uitgewerkt voor volwassenen. Ook de grote hoeveelheid aan andere maatschappelijke thema’s naast het pesten dat erbij werd betrokken, maakte het boek af en toe toch wat belerend en meer op maat van de jeugd.
Toch heb ik het vorige boek van Marjon Weerink (Op het verkeerde spoor) gedownload op mijn e-reader en ga ik dit zeker ten gepaste tijde nog eens lezen.
Finale besluit: 3 sterren.
1
Reageer op deze recensie
