Nooit te laat om het verleden te verwerken

De eerste 100 pagina's vertrokken wat langzaam maar kaderen mooi de leefwereld van Andrew. Later in het boek wordt duidelijk hoe hij in dit patroon van eenzaamheid en leugens gerold is. Als de vaart in het verhaal komt, is het moeilijk het boek aan de kant te leggen, want dan volgen veel gebeurtenissen elkaar op. Een mooi verhaal over eenzaamheid en onverwerkt verdriet, maar waar vriendschap en een nieuwe start het mooi afronden.