Superleuke feelgood met twee bijzondere hoofdpersonages

‘De eeuwige neezegger’ is een feelgood geschreven door Jade Vening.
En wat houd ik van haar boeken!

Dit is het tweede deel in de reeks ‘Lessen in de liefde’ en het derde boek dat ik van haar lees. En spoiler. Het is mijn favoriete tot nu toe. En daarmee wil ik niets slechts over ‘De eeuwige jaknikker’ en ‘De win-win situatie’ zeggen, want die vond ik ook echt superleuk!

In dit deel staat Iris centraal. Je leert haar al kennen in het vorige boek, maar eigenlijk kan dit boek perfect op zichzelf gelezen worden. Ze is een illustrator die sinds ze gehoorbeschadiging opliep het liefst op alles nee zegt en zich opsluit in haar huis.

Maar dan wordt er een droomopdracht in haar schoot geworpen. Ze krijgt de eer om het nieuwste boek van de geliefde kinderboekenschrijver Boris Aslan te illustreren. Maar de droomopdracht blijkt verre van eenvoudig. Hij blijft liever anoniem en hun samenwerking verloopt ook verre van soepel. Alles verandert als ze Boris besluit te helpen met zijn writer’s block.

Jade Vening omschrijft hoe het is om te leven met een gehoorbeperking zo goed. Ze laat Iris zo’n mooie groei doormaken. Echt superleuk om te lezen. Ik heb hardop gelachen, ik heb gejuicht als ze stappen durft nemen en meegevoeld als niet alles loopt zoals gewenst. Ook Boris (ik blijf hier even zijn pseudoniem gebruiken) is ook een personage dat veel meer lagen heeft dan ik aanvankelijk had verwacht. Ook hij heeft het moeilijk, maar op een heel andere manier dan Iris. En de chemie knettert tussen beide, wat uiteindelijk zal leiden naar de haast onvermijdelijke pikante scenes zoals ik ze ondertussen gewoon ben van Jade Vening.

In dit boek komen we ook wat meer te weten over Roos, de tweelingzus van Iris. Ze bedoelt het allemaal wel goed, maar heeft zo ook haar eigen troubles. Ik kijk al uit naar ‘haar boek’.