Lezersrecensie
Verhaal zit goed in elkaar, ik miste wel spanning
Via @vbkbelgie kreeg ik dit #recensieboek in handen waarvoor dank!
De cover is sprekend. Ik vind de kleuren mooi (ze versterken elkaar) en ook de keuze om een eyecatcher van Londen op de cover te plaatsen is treffend. Londen is nl. de plek waar het verhaal zich afspeelt.
In deel een leren we de vriendengroep van Tyler Green beter kennen. Het groepje is divers, excentriek en ze staan wat gedesillusioneerd in het leven. Ondanks dat het vijftigers zijn, is er weinig sprake van stabiliteit of zelfzekerheid. Ze lijken hun plekje in de maatschappij niet allemaal even goed gevonden te hebben en staan niet volledig achter bepaalde keuzes die hun leven vorm hebben gegeven. Na 160 pagina's kan ik stellen dat we een duidelijk beeld hebben van elk personage; het zijn er dan ook acht.
Zodra deel twee van start gaat, is er opnieuw een moord in de vriendengroep gepleegd. Dertig jaar na de eerste moord op Leo, valt er opnieuw een slachtoffer. Maud O'Conner wordt met het onderzoek belast en de druk op de inspecteur is groot. Tyler Green bevindt zich in voorwaardelijke invrijheidstelling waardoor hij onmiddellijk terug achter de tralies vliegt. Maar is de puzzel wel zo simpel te leggen? Maud, een sterke no-nonsense vrouw, lost de dubbele moord binnen de 24 uur op!
Het boek is geen #pageturner. De spanning is niet te snijden en de vertelstijl blijft beschrijvend. Door dit vertelperspectief verliest het verhaal spanning. De cover vertelt ons dat het een literaire thriller is. Elk personage komt uitvoerig aan het woord en zo krijgen we psychologische inzichten en diepgang mee.
Het verhaal had wat mij betreft meer pit mogen bevatten... Ik had meer verwacht van dit bekende schrijversduo. Deze eerste kennismaking heeft me niet met een voldaan gevoel achter gelaten.
De cover is sprekend. Ik vind de kleuren mooi (ze versterken elkaar) en ook de keuze om een eyecatcher van Londen op de cover te plaatsen is treffend. Londen is nl. de plek waar het verhaal zich afspeelt.
In deel een leren we de vriendengroep van Tyler Green beter kennen. Het groepje is divers, excentriek en ze staan wat gedesillusioneerd in het leven. Ondanks dat het vijftigers zijn, is er weinig sprake van stabiliteit of zelfzekerheid. Ze lijken hun plekje in de maatschappij niet allemaal even goed gevonden te hebben en staan niet volledig achter bepaalde keuzes die hun leven vorm hebben gegeven. Na 160 pagina's kan ik stellen dat we een duidelijk beeld hebben van elk personage; het zijn er dan ook acht.
Zodra deel twee van start gaat, is er opnieuw een moord in de vriendengroep gepleegd. Dertig jaar na de eerste moord op Leo, valt er opnieuw een slachtoffer. Maud O'Conner wordt met het onderzoek belast en de druk op de inspecteur is groot. Tyler Green bevindt zich in voorwaardelijke invrijheidstelling waardoor hij onmiddellijk terug achter de tralies vliegt. Maar is de puzzel wel zo simpel te leggen? Maud, een sterke no-nonsense vrouw, lost de dubbele moord binnen de 24 uur op!
Het boek is geen #pageturner. De spanning is niet te snijden en de vertelstijl blijft beschrijvend. Door dit vertelperspectief verliest het verhaal spanning. De cover vertelt ons dat het een literaire thriller is. Elk personage komt uitvoerig aan het woord en zo krijgen we psychologische inzichten en diepgang mee.
Het verhaal had wat mij betreft meer pit mogen bevatten... Ik had meer verwacht van dit bekende schrijversduo. Deze eerste kennismaking heeft me niet met een voldaan gevoel achter gelaten.
1
Reageer op deze recensie
