Lezersrecensie
Het weeshuis wordt een thuis
"In een volmaakte wereld zouden mensen moeite doen om hun vooroordelen te ontkrachten en zouden ze de mensen die anders zijn met open armen ontvangen."
Bij deel 1 moest ik er even in komen; in dit vervolg zat ik al snel op het puntje van mijn stoel. Juist omdat de karakters al bekend zijn, kun je gelijk het avontuur in, door de beeldende manier van schrijven en de pittige dialogen.
De hoofdzaak van dit magische feelgood-boek is: (Hoe) Mag je jezelf zijn, als je anders bent? Natuurlijk gaat het in dit verhaal vooral om het wel of niet mogen gebruiken van magie, maar de link naar o.a. de Lhbtqia+ gemeenschap of de omgang met diversiteit is makkelijk gelegd.
Het is heel fijn om te lezen, het mooie eind waar ik in andere recensies over las, was mij persoonlijk iets te zoetsappig en langdradig.
Voor de rest was het genieten: dikke aanrader! Het maakt het wel iets makkelijker te volgen als je deel 1 hebt gelezen.
- - -
Arthur en Linus besluiten om de jonge yeti David in hun weeshuis op te nemen. Dat lijkt minder makkelijk dan het lijkt, gelukkig hebben ze de steun van Sal, Theodore, Phee, Talia, Chauncey en Lucy.
Terwijl de mannen meer en meer de wens hebben om van 'hun kinderen' een eigen magische familie te maken, lijkt het MVTMJ hier een eind aan te willen maken. Het ministerie van Toezicht Magische Jeugd heeft nog steeds zijn pijlen gericht op het weeshuis op het eiland Marsyas.
Arthur mag bij De Raad van het Allerhoogste Belang een verklaring afleggen over zijn traumatische periode op het eiland toen hij kind was. Hij wordt er echter op een uitdagende manier ondervraagd, vooral door het pas aangestelde interim-hoofd van het MVTMJ.
Na de indrukwekkende ondervraging wordt er een strenge inspecteur naar het eiland gestuurd om te onderzoeken of het weeshuis wel veilig genoeg is voor de kinderen. De vraag is of de kinderen hun magie niet gaan gebruiken tegen deze ongevoelige dame, die veel weerstand oproept. Kan Arthur zijn eigen krachten nog onderdrukken?
Het is erop of eronder, het voortbestaan van het weeshuis hangt er vanaf. Kunnen de jongeren zichzelf nog wel zijn?
Bij deel 1 moest ik er even in komen; in dit vervolg zat ik al snel op het puntje van mijn stoel. Juist omdat de karakters al bekend zijn, kun je gelijk het avontuur in, door de beeldende manier van schrijven en de pittige dialogen.
De hoofdzaak van dit magische feelgood-boek is: (Hoe) Mag je jezelf zijn, als je anders bent? Natuurlijk gaat het in dit verhaal vooral om het wel of niet mogen gebruiken van magie, maar de link naar o.a. de Lhbtqia+ gemeenschap of de omgang met diversiteit is makkelijk gelegd.
Het is heel fijn om te lezen, het mooie eind waar ik in andere recensies over las, was mij persoonlijk iets te zoetsappig en langdradig.
Voor de rest was het genieten: dikke aanrader! Het maakt het wel iets makkelijker te volgen als je deel 1 hebt gelezen.
- - -
Arthur en Linus besluiten om de jonge yeti David in hun weeshuis op te nemen. Dat lijkt minder makkelijk dan het lijkt, gelukkig hebben ze de steun van Sal, Theodore, Phee, Talia, Chauncey en Lucy.
Terwijl de mannen meer en meer de wens hebben om van 'hun kinderen' een eigen magische familie te maken, lijkt het MVTMJ hier een eind aan te willen maken. Het ministerie van Toezicht Magische Jeugd heeft nog steeds zijn pijlen gericht op het weeshuis op het eiland Marsyas.
Arthur mag bij De Raad van het Allerhoogste Belang een verklaring afleggen over zijn traumatische periode op het eiland toen hij kind was. Hij wordt er echter op een uitdagende manier ondervraagd, vooral door het pas aangestelde interim-hoofd van het MVTMJ.
Na de indrukwekkende ondervraging wordt er een strenge inspecteur naar het eiland gestuurd om te onderzoeken of het weeshuis wel veilig genoeg is voor de kinderen. De vraag is of de kinderen hun magie niet gaan gebruiken tegen deze ongevoelige dame, die veel weerstand oproept. Kan Arthur zijn eigen krachten nog onderdrukken?
Het is erop of eronder, het voortbestaan van het weeshuis hangt er vanaf. Kunnen de jongeren zichzelf nog wel zijn?
1
Reageer op deze recensie
