Originele Feelgood

Eind vorig jaar lag er een online catalogus in mijn inbox van Uitgeverij Fontein met alle boeken die het komende jaar uit zouden komen. Toen mijn oog viel op “Neem mij mee” was ik meteen geïnteresseerd. Wat een fantastische cover en wat een geweldige omschrijving. Ik besloot ze te contacten en was één van de gelukkigen die een recensie-exemplaar mocht ontvangen. Heel erg bedankt daarvoor.

Margot en Will ontmoeten elkaar bij het asiel, waar ze dankzij een reeks misverstanden allebei dezelfde hond adopteren: de schuwe maar lieve Blossom. Omdat ze geen van beiden de adoptie willen opgeven, besluiten ze de hond te delen. Hoewel ze allebei dol zijn op Blossom, kunnen ze elkaar niet úítstaan, en dat laten ze elkaar graag weten. Maar Blossom wordt daar onrustig van. Voor hun hond doen ze alles, en dus ook netjes met elkaar omgaan. En wanneer ze ophouden continu op elkaar te vitten, ontdekken ze al snel dat er ook heel veel wél leuk is aan de ander.

Het verhaal sprak me heel erg aan, omdat ik het een origineel concept vond. Zoals bij elke Feelgood kun je al redelijk voorspellen hoe het afloopt. Maar de setting eromheen en de belevenissen, maakt het dan interessant. Aan het begin had ik best veel moeite met in het verhaal komen. Na ongeveer een kwart van het boek, begon het me een beetje te boeien. Ze maken uiteindelijk ontzettend veel mee. En wat ik zo leuk vond is dat Blossom (de hond) echt een heel belangrijke rol in het verhaal heeft. Naar het einde toe, begon het verhaal weer een beetje een dip te krijgen. Maar al met al een leuk boek voor tussendoor.

Kortom, een heel leuk boek om tussendoor te lezen. De korte hoofdstukken maken dat het boek lekker vlot leest.