Lezersrecensie
Prachtig en hartverscheurend
‘Maar hoe zit het met het kwaad in deze wereld, dat altijd op zoek lijkt naar de onschuldigen? Het is alsof het alles verslindt wat goed is. Als een parasiet’.
Ooit waren de Koranscholen – de daara’s – in de Senegalese steden Dakar en Louga een uitkomst. Kinderen uit de stad en de dorpen in de omtrek kregen er les, leerden een vak en vonden er onderdak. Allemaal onder de hoede van de traditionele Senegalese marabouts.
Maar het systeem dat vroeger zo goed werkte, is in verval geraakt. Erger nog: de daara’s zijn verzamelplekken geworden van wezen en straatkinderen, die door corrupte marabouts worden uitgebuit. Ze worden uit stelen gestuurd, slapen in de verkrotte, oude daara-gebouwtjes of op straat en krijgen nauwelijks zorg.
De zesjarige Ibrahimah woont op het platteland in Senegal wanneer zijn ouders hem met een Maraboet meesturen naar Dakar. De maraboet zal hem de koran leren, dit is traditie en als ouders mag je niet weigeren. Maar niets is minder waar. In Dakar moet hij, samen met zijn neef Etienne, bedelen om het geld vervolgens aan de maraboet te geven.
Iedere dag is het voor de jongens de vraag of ze voldoende geld ophalen en of ze bij ‘thuiskomst’ niet geslagen worden of buiten moeten slapen. Het is hartverscheurend om te lezen hoe de jongens zich staand proberen te houden. Ze zijn continue bang en hongerig, op zoek naar geld en als ze dit dan hebben moeten ze het ook nog behouden.
‘Heel lang was hij ervan overtuigd dat geld het belangrijkste was, maar nu weet hij dat hij vooral tijd nodig heeft. Tijd om eten te vinden. Tijd om te werken. Tijd om de weg naar huis te vinden. Tijd om gewoon een jongetje te zijn’.
In Saloulou proberen de ouders van Ibrahimah zich ook staande te houden door hard te werken. De maraboet heeft de belofte gedaan dat Ibrahimah na 1 jaar weer naar huis zal komen. Zijn moeder mist hem vreselijk, en als blijkt dat hij niet terugkomt raakt ze in een zware depressie.
Lukt het Ibrahimah en zijn moeder om elkaar weer terug te vinden?
Een prachtig geschreven boek, waarin het hartverscheurende verhaal van een familie en hun kinderen, de band tussen moeder en zoon, het verschil tussen arm en rijk en de onrust in Senegal samenkomen. Een aanrader voor iedereen om te lezen! Het grijpt je bij je strot en laat je niet makkelijk meer los.
Ooit waren de Koranscholen – de daara’s – in de Senegalese steden Dakar en Louga een uitkomst. Kinderen uit de stad en de dorpen in de omtrek kregen er les, leerden een vak en vonden er onderdak. Allemaal onder de hoede van de traditionele Senegalese marabouts.
Maar het systeem dat vroeger zo goed werkte, is in verval geraakt. Erger nog: de daara’s zijn verzamelplekken geworden van wezen en straatkinderen, die door corrupte marabouts worden uitgebuit. Ze worden uit stelen gestuurd, slapen in de verkrotte, oude daara-gebouwtjes of op straat en krijgen nauwelijks zorg.
De zesjarige Ibrahimah woont op het platteland in Senegal wanneer zijn ouders hem met een Maraboet meesturen naar Dakar. De maraboet zal hem de koran leren, dit is traditie en als ouders mag je niet weigeren. Maar niets is minder waar. In Dakar moet hij, samen met zijn neef Etienne, bedelen om het geld vervolgens aan de maraboet te geven.
Iedere dag is het voor de jongens de vraag of ze voldoende geld ophalen en of ze bij ‘thuiskomst’ niet geslagen worden of buiten moeten slapen. Het is hartverscheurend om te lezen hoe de jongens zich staand proberen te houden. Ze zijn continue bang en hongerig, op zoek naar geld en als ze dit dan hebben moeten ze het ook nog behouden.
‘Heel lang was hij ervan overtuigd dat geld het belangrijkste was, maar nu weet hij dat hij vooral tijd nodig heeft. Tijd om eten te vinden. Tijd om te werken. Tijd om de weg naar huis te vinden. Tijd om gewoon een jongetje te zijn’.
In Saloulou proberen de ouders van Ibrahimah zich ook staande te houden door hard te werken. De maraboet heeft de belofte gedaan dat Ibrahimah na 1 jaar weer naar huis zal komen. Zijn moeder mist hem vreselijk, en als blijkt dat hij niet terugkomt raakt ze in een zware depressie.
Lukt het Ibrahimah en zijn moeder om elkaar weer terug te vinden?
Een prachtig geschreven boek, waarin het hartverscheurende verhaal van een familie en hun kinderen, de band tussen moeder en zoon, het verschil tussen arm en rijk en de onrust in Senegal samenkomen. Een aanrader voor iedereen om te lezen! Het grijpt je bij je strot en laat je niet makkelijk meer los.
1
Reageer op deze recensie
