Het verhaal nodigt uit om door te lezen

Onverwacht wordt Nora uitgenodigd voor het vrijgezellenfeest van Clare, die ze al tien jaar niet gezien heeft. Nora twijfelt of ze wel moet gaan. Is dit het moment om de geesten uit het verleden te begraven? Nora gaat, maar wat hooguit een ongemakkelijk feestje moet zijn, eindigt met een moord. Nora komt bij in het ziekenhuis en weet niet meer wat er gebeurd is en wie er is vermoord.

Dat Ruth Ware gewend is YA boeken te schrijven is te merken aan de schrijfstijl: niet te lange hoofdstukken, bondig taalgebruik en veel gebruik van cliffhangers. Het verhaal nodigt uit om door te lezen. Ook de wisseling van het heden, waarin Nora in het ziekenhuis ligt, naar het verleden, waarin het vrijgezellenfeest plaatsvindt, draagt daaraan bij.

Minpuntje is dat Ware een aantal clichés in haar verhaal verwerkt heeft, die in een YA boek goed kunnen werken, maar in een thriller voor volwassenen niet. Zo zijn de personages goed, maar een beetje stereotype uitgewerkt met als dieptepunt Flo die Clare imiteert en een psychiatrisch verleden heeft. De keuze dat de locatie niet of nauwelijks gsm-bereik heeft en de vaste lijn een dood signaal geeft, is wat flauw. Ook is het geheim dat Nora met zich meedraagt en waarvan Clare op de hoogte is, een beetje kinderachtig uitgewerkt. Tel daarbij op dat Clare gaat trouwen met de jeugdliefde van Nora, wat Clare tijdens het weekend aan Nora wil vertellen.

Het huis in het donker donker bos is echter bijzonder goed gevonden. Het glazen huis vormt letterlijk het toneel in het ijzige bos waarin voormalig BFF Nora Clare en haar (merendeels nieuwe) vrienden ontmoet. Wat er gebeurt zou door het ontbreken van gordijnen zichtbaar moeten zijn vanaf de buitenkant als je in het bos staat, maar is het niet. Dat Ware kan schrijven demonstreert ze door Nora te laten voelen dat ze de spanning van het huis achter zich laat, terwijl ze in het bos rent. Deze setting leent zich uitstekend voor een ijzingwekkende verfilming.

De spannendste thriller van het jaar, zoals op de achterkant staat geschreven, is het niet. Door de schrijfstijl en de dosering van informatie is het wel een pageturner over een uit de hand gelopen vrijgezellenfeest en een geheim uit het verleden dat daarbij meespeelt.